Kerstgriepje

Ja, er zijn ergere dingen. Maar een griepje is niet leuk. Noah was vanaf woensdag maar thuisgebleven en mama had school afgebeld. Twee dagen koorts, een beetje spugen, een snotneus en wat lamlendigheid. Na een aantal dagen ging het alweer beter, alhoewel de vermoeidheid bleef. Noah heeft in het weekend zelfs uitgeslapen tot 9.30 uur, een persoonlijk record. Wel jammer dat Noah donderdag zijn kerstdiner op school heeft moeten missen. Maar ja, hij heeft dan wel weer lekker thuis op de bank tv kunnen kijken. Donald Duck op Youtube is de favoriet nu. Het liedje 'Jingle bells' op de radio herkende hij van het Donald Duck filmpje ('jingle bells, jingle bells, kwek kwek kwek kwek kweeeek!'). Kleuren vindt Noah nu ook leuk en het gaat best netjes tussen de lijnen. Dinsdag zijn we weer naar buiten geweest. Het waaide hard, dus we wilde de vlieger proberen. Helaas was de wind op het weilandje niet geweldig. We proberen het een andere keer wel weer op het strand. Met de wind in de rug.

Pakjesmiddag en kerststukje

Je kunt Sinterklaas en zijn Pieten dan al wel vier keer een hand gegeven hebben, een groot gedeelte van zijn magie zit ook in de cadeautjes. Dus het was dan ook superleuk toen rommelpiet een zak met cadeautjes in de woonkamer ondersteboven had gegooid en we deze 's middags met opa en oma en bij Jacky, tante Marjon en ome Iain mochten uitpakken. Noah heeft een mooi Spidermandekbed, een zachte Spidermanbadhandoek, schone Spidermansokken, stoer Spidermanondergoed, een Spidermanposter plus leuke kleurboeken, glow-in-the-darkveters en een puzzel gekregen. De Spidermanautootjes in zijn schoenen niet te vergeten. Het is duidelijk welke superheld (naast papa) bovenaan Noah's lijstje staat. Maar goed, Sinterklaas is inmiddels weer weg en de Kerst komt eraan. Dat betekende dit weekend met het takkenschaartje en AH-tas erop uit naar het bos. Stiekem dennenboomtakken knippen en mooie bladeren verzamelen voor het doehetzelf kerststukje. De kleine kerstballetjes, plastic paddestoeltjes en het rode fietslampje voor de special effects maken het helemaal af.

Naar papa's werk en mannengel

Gaan we in het weekend naar papa's werk? Noah was best benieuwd hoe dat eruit ziet. Papa werkt ergens in een groot gebouw, met een hoge toren. En hij wuift dan met zijn handje naar de stad. Sinterklaas komt op papa's werk. En Noah mag allemaal spelletjes doen op een Pietenparcours. Ring gooien, cadeautje vangen, op een springkussen, kleuren. Noah heeft drie keer een handje gegeven aan de rondwandelende Sinterklaas. Noah vroeg aan de Sint of hij geen mannengel heeft. Tja, het haar van Sint was best wel droog. En Noah krijgt nog wel eens complimentjes over zijn stoere kuif, die elke ochtend met 'echte mannengel' wordt gemaakt. Een goede tip van Noah voor Sint. Aan het einde van de middag kreeg Noah een leuk Lego cadeautje en een Pietendiploma. Helaas was Noah's zwarte pietenpet achtergelaten, maar de aardige collega's op papa's werk hebben die goed bewaard.

Flip, Sinterklaas en verjaardag

Dit weekend had Noah een logee: Flip de Beer. Elke week logeert deze knuffelbeer bij een ander klasgenootje. Ook worden zijn belevenissen steevast genoteerd en gedeeld in de klas. Flip mocht op het matrasje naast Noah's bed slapen. En vrijdag mocht hij mee naar het zwembad, samen met mama en Noah. Hij hoefde niet naar school omdat de juffen een studiedag hadden. Omdat Flip zijn zwembroek niet mee had, bleef hij achter in de locker. Het zwemmen ging al een stuk beter bij Noah. Zaterdag gingen we Sinterklaas en de Zwarte Pieten onthalen bij de kade hierachter. Ouderwets gezellig. Over de Pieten niets dan goeds, als het aan Noah ligt. De avond ervoor hadden ze nog een leuke Spiderman auto in zijn schoen gedaan. En 's middags heeft Flip de Beer kennisgemaakt met opa en oma, die nog voor mama's verjaardag langskwamen. Zondag hebben we gewinkeld en gefietst door het Centrum. Plus geluncht op het Binnenhof. Volgens papa kwamen daar vroeger ridders en ook de koning en koningin zijn daar gezien. Maandag hebben we weer afscheid genomen van Flip. Dag Flip, het is gezellig geweest!

Spiderman, keuvelen en Zwarte Piet

Hij heeft Spiderman nog niet in het echt gezien, noch op de tv, maar toch is het al een superheld. De fantasie doet zijn werk. Met een beetje hulp van Youtube en een app. En dankzij een masker wordt het nog echter. De bewegingen oefent Noah goed. Vloeiend springt hij naar beneden en gooit hij zijn ontzichtbare spinneweb weg. Nog mooier is het als papa hem door de lucht tilt tijdens zijn spidermansprongen. Ook met keuvelen op Sint Maarten had Noah zijn masker mee. Samen met papa, een vriendinnetje en vriendje ging hij (zacht) zingend langs de deuren. Na de eerste deur deed hij het masker toch maar af, want de buurvrouw kon het liedje niet goed horen en zijn toet zien. Zaterdag stond in het teken van Zwarte Piet. De intocht op tv en daarna ook in Den Haag. Noah heeft als pietje verkleed de optocht bekeken, lekker meedansend met de muziek en high-fives gevend aan de paraderende Zwarte Pieten. Een kleurrijke kinderwereld.

40 Jaar getrouwd en warme herfstdagen

Opa en oma gaven een feestje, want ze waren al 40 jaar getrouwd. Noah had zijn strikje omgedaan. En grote jongens klagen daar niet meer over. Op het feestje heeft Noah zich wel vermaakt, schouder aan schouder met Jacky. Aan de bar een appelgebakje eten, een paar woorden wisselen met de gasten, een sateetje op de grond opsmikkelen. Een paar dagen later was er weer feest en gebak, want papa was jarig. Noah had een mooie tekening voor papa gemaakt. En het weekend? Het was voor november bijzonder warm met 20 graden. Dus erop uit, naar het bos; Lekker fietsen en rennen door de bladeren, trappen en hockyen met de bal, picknicken tussen de bomen en paddestoelen (waarom gooien die eekhoorns telkens dopjes naar Noah?). En de dag erna pootje baden met laarzen aan en de kustlijn verscheppen in Scheveningen. Jammer dat mama deze week griep kreeg. Voor Noah ook wel bijzonder, hij werd door papa naar school gebracht en moest onder de middag bij vriendinnetjes lunchen.

Herfstvakantie

Voor het eerst had Noah een échte herfstvakantie; even geen school en gewoon weer dingen doen die je leuk vindt. Dit weekend gingen we de herfst opzoeken in het bos. Tussen de bladeren en natte takken gingen de stoere mannen hutten bouwen. En bij het zelfgebouwde hut zelfgemaakte koffie drinken. Maandag was Noah naar het herfstcircus! In het begin was het wat eng in het donker, maar uiteindelijk was het toch leuk. Acrobaten, pony's, ganzen, onhandige clowns en lenige dames. Naar eigen zeggen vond hij die laatste het leukste. Ja ja. Dinsdag was een erg stormachtige dag. Nog even naar buiten een frisse neus halen en de activiteiten van de meneer bekijken die thuis de afvoer ging ontstoppen. Woensdag heeft Noah voor het eerst sinds lange tijd weer gezwommen. Eerst een teentje in het water, veel gehuil en tegenzin, maar na een half uur stond Noah toch in het zwembadwater. Uiteindelijk wilde hij niet meer weg. Het patatje bij het zwembad smaakte goed en het mandje kroepoek bij de chinees was die avond ook snel op. Net als het kinderijsje toe. Een ook vandaag was leuk; Noah is naar het (kinder)theater geweest. Hoe krijg je deze 4-jarige aan de melige lach? Ach ja, met name poep-en-plashumor en rare woordjes. Meneer de koekenpeer, lolbroek, cv-pomp (haha, pompeltje?!) en vlaflip...

Oma 60 jaar en dikker huidje

Noah vindt het altijd wel interessant om over oma's hand te wrijven. Het huidje zit wat losser en er zitten wat meer rimpeltjes in. Maar dat mag best als je 60 jaar wordt. De appeltaart bij oma smaakte Noah goed. En oma kan goed voorlezen; deze keer over Pablo de pinguin (die niet van de kou houdt) en Pocahontas, maar ze heeft veel meer verhaaltjes. Een mooie bijkomstigheid was dat we net als Pablo nu lekker warm bij oma konden zitten; thuis was de cv kapot. Noah heeft deze week bijna een uur met de cv-monteur boven gestaan, verhaaltjes vertellen en als een Bob de bouwer assisteren ('Als u mijn hulp nodig heeft, dan kunt u mij vragen hoor'). Helaas ging de cv na enkele dagen weer kapot. Maar ja. Noah kreeg wel de complimenten van de monteur ('beleefde jongen'). Op school is hij ook regelmatig beleefd, zeggen sommige moeders. Noah is dan ook behoorlijk uit zijn element als hij met stoute kindjes moet omgaan en gepest wordt op school. Niet leuk, maar weerbaarheid is ook iets dat je moet leren. Een iets dikker huidje krijg je ervan.

Oudergesprek en eikeltjes gooien

Alle ouders waren uitgenodigd om eens bij hun kind in groep 1 te kijken. Met plattegrond in de hand liet Noah het schoolgebouw zien. De gymzaal wist hij goed te vinden. Naar de klas terug hoefde niet zonodig. Hij dacht dat het weekend al begonnen was. Hij wilde vooral naar buiten. Van de paal bij de glijbaan glijden, als een brandweerman. Of lekker fietsen. Maar nu nog niet. Papa en mama gingen nog even met de juf praten. Over wat voor jongen Noah is en wat papa en mama van school verwachten. Noah keek liever naar buiten. Uiteindelijk gingen we toch de deur uit, het weekend in. Als je zegt dat het weekend is, zegt Noah meestal 'dus dan mag ik met papa's mobieltje spelen, he?'. Ja, even dan. Verder zijn we ook actief geweest. Noah heeft bijna 5 kilometer gefietst door het mooie herfstige bos. Knap hoor. We hebben broodjes gegeten bovenop een boomstam, als Knabbel en Babbel. Gevoetbald (zie filmpje 1,2). En Noah heeft eikeltjes gegooid, veel eikeltjes (1,2,3,4). Zo laadt hij weer op voor de volgende schoolweek.

Ridder op het witte paard

Zaterdag heeft Noah een echt (speelgoed)harnas, schild en zwaard geleend van de speelotheek. Dan kan hij thuis de echte ridder spelen. Papa of mama mogen zich met een oude keukenrol verdedigen. Spannend hoor. Ook buitenshuis is Noah soms de ridder. Op het witte paard dan. Het ene meisje rent op school achter hem aan omdat die in zijn wangen wil knijpen. De andere mist hem op de peuterschool. En Noah had deze week een date met een Engels buurmeisje om samen een ijsje te eten. En niet te vergeten de speeltuin, waar hij een ander leuk meisje ontmoet heeft en een afspraak mee heeft gemaakt. Ridder Noah heeft het er maar druk mee. Met andere kleine jongensridders spelen vindt Noah trouwens ook leuk, maar ze mogen niet gemeen, boos of stout zijn. En aan zijn paard (fiets) komen is meestal ook een stapje te ver. Verder is ridder Noah zaterdag nog een kleine boer geweest. Hij is met de geleende tractor en aanhangwagentje naar de supermarkt op de hoek gegaan om aardappels te halen. Best makkelijk, want je hebt zo geen winkelwagen of mandje meer nodig.

Vliegtuigen spotten

We rijden er altijd langs als we naar opa en oma gaan. En Noah is er ook al een paar keer binnen geweest, toen we op vakantie naar Indonesië gingen. Maar zaterdag namen we eens goed de tijd om alle vliegtuigen op Schiphol te bekijken. Vanaf het panoramaterras. Er was zelfs op het terras een oud vliegtuig neergezet waar we in konden kijken. En bij de gates was het een af- en aanrijden van wagentjes met koffers, catering en nog meer. Die blauwe vliegtuigen zijn van KLM, dat weet Noah. In de verte zagen we er af en toe eentje opstijgen. 'Dag nenek!', roept Noah dan meestal. Het lijkt wel of oma nenek in elk vliegtuig zit. Hierna zijn we doorgereden naar opa en oma. Noah heeft daar weer veel met Jacky gespeeld; timmeren, op de rode tractor tijden, naar de schommel en glijbaan en kastanjes zoeken. En met het oude speelgoed van papa spelen. Deze week had hij thuis ook de oude kinderfoto's van papa gezien. Noah herkende daar veel dingen van, maar alles en iedereen leek wel een stuk jonger.

Achterstebuiten en binnenstevoren

Gym is leuk op school. Rennen, springen, klauteren en glijden past helemaal bij zijn leeftijd. Alleen je kleren na gymles weer netjes aantrekken, is nog lastig voor Noah. Regelmatig heeft hij zijn broek achterstevoren aan of zit zijn t-shirt binnenstebuiten en het lipje onder zijn kin als mama hem van school komt ophalen. 'Achterstebuiten', zei Noah. Voor hem maakt het niet uit. Papa dacht zelfs even dat Noah een nieuwe broek had. Het vele klauteren en klimmen heeft als resultaat dat Noah nu iets meer durft, zoals als een brandweerman van de hoge paal naar beneden glijden. Weer een angst overwonnen. Dit weekend heeft Noah ook nog leuke spelletjes gedaan op het Strandwalfestival; blikgooien, spijkertje slaan, hockeyen en nepkoe-melken. Van de kindermarkt heeft hij een leuk Knabbel en Babbel boekje. Die kent hij van de vele Donald Duck filmpjes. 'Donald Dak is gemeen, maar Knabbel en Babbel zijn aardig'. Verder heeft Noah thuis de schilder in de gaten gehouden, die de voordeur aan het opknappen was. Vooral stofwolken maken na het schuren vond hij interessant.

Ridders op de Seringenberg

Hoe was het vandaag op school? Wat heb je gedaan? Wat vond je het leukste? Het is moeilijk om een duidelijk antwoord te krijgen van Noah. 'Leuk', 'Papa de hele tijd vragen, vragen, vragen!', krijg je dan te horen. 'Papa mag nu met mama praten'. School is nog niet zijn favoriete gespreksonderwerp. Dat hij vrijdag een beetje grieperig was en daarom thuis mocht blijven, vond hij niet zo erg. Het weekend vond hij een stuk leuker. We zijn naar de nieuwe locatie van de speelotheek gegaan. Het speelgoed dat we sinds Noah's verjaardag geleend hadden, is weer teruggebracht en we hebben weer nieuw spul meegenomen. Een kasteel van Mike de Ridder en een Playmobil draak. Eng hoor. Verder hebben we gewandeld door het landgoed de Horsten bij Wassenaar. Nou ja, Noah ging op zijn nieuwe fiets natuurlijk. Met de dikke banden over de (verharde) bospaden. Dat ging prima. En Noah heeft met papa de Seringenberg beklommen. De enige berg in de omgeving was door een prins gemaakt en waarschijnlijk ook door andere ridders beklommen. Die hertjes gingen schieten en tegen boeven en draken gingen vechten. En met een zaklantaarn door het donkere bos liepen. Die sprookjesboekjes van de bibliotheek doen het ook goed.

Eerste schoolweek

De fijne zomervakantie is voorbij. Dag uitslapen! Niet meer uitgebreid chillen en koffiedrinken met mama iedere ochtend. Weg dagtripjes, boodschap-/winkelbezoekjes en andere tripjes naar buiten. Het was gezellig, mama gaat haar kleine maatje voor overdag missen. Noah is deze week met de basisschool begonnen, groep 1B. Elke doordeweekse dag. Pfoe, dat is wennen. Nieuwe kinderen en nieuwe juffen. Noah vindt school niet leuk, concludeerde hij zelf na de eerste ochtend. Papa zegt dat het vanzelf beter gaat. Vrienden maak je vanzelf, je moet je draai nog vinden. Maar 'Noah was wel stil vandaag', zei hij. Dat is de kat-uit-de-boom-kijkfase. Tja, sommige dingen op school vond hij wel leuk, met name het spelen. Het 'plasje doen' op school moet hij nog even oefenen, net als zelf je jas aantrekken. Het is ook wel vermoeiend, die lange dagen. We waarderen een vrije dag weer meer dan eerder.

Kilometers maken

Sinds vorige week kan Noah op de 'gewone' fiets fietsen. Hij heeft nu de smaak te pakken. Elke dag wil hij op de fiets naar buiten. Door de wijk, rondjes fietsen over de speelplaats of naar het schoolplein; als hij maar kilometers kan maken. Op zijn stoere zwarte 12 inch beach cruiser. De zijwieltjes zitten er nog voor sier op. Noah noemt het zijn 'Hot wheels fiets', omdat hij een gelijknamig speelgoedautootje in dezelfde zwarte stijl heeft. Zijn korte spillebeentjes draaien overuren. Zaterdag door de grote regenplassen heen, naar het bos en zondag zelfs voor het eerst een grote fietstocht (1 km enkele reis) met zijn drieen naar de slager. Ging prima. Hoe snel is de ontwikkeling gegaan; 1,5 jaar geleden durfde Noah net op de dlielieliel, 15 maanden geleden durfde hij op de loopfiets, tot 2 weken geleden keek hij niet om naar de gewone fiets en nu vindt hij de loopfiets misschien iets voor kleine jongens. Jammer dat de vakantie alweer bijna voorbij is. Die is ook zo snel gegaan.

Noah kan fietsen!

Omniversum en leren fietsen

Noah is woensdag toch weer thuisgebracht door papa en mama. Hij had het prima naar zijn zin hoor bij opa en oma, maar opa senior was gevallen en had extra hulp nodig. Nou, dan komt Noah gewoon een andere keer weer logeren. En vrijdag had Noah ook al afspraken thuis. Eerst met vriendinnetje Mila naar het Omniversum. Een heel groot tv-scherm, hij vond het wel indrukwekkend. De film ging over eilandjes in de oceaan, met kleine en grote vissen onder water. De haai vond Noah wel eng. En 's middags had Noah een verjaardagsfeestje. Zaterdag hebben we een nieuwe goudvis (Blub) gekocht, want er was er eentje overleden. En zondag heeft Noah met papa samen gefietst. Al maanden lang ziet hij ertegenop om op de fiets met/zonder zijwieltjes te gaan. Veel liever pakte hij de loopfiets. Maar nu mama een stang met handvat heeft gekocht, kunnen we hem tijdens het lopen ook goed vasthouden op zijn fiets. Dus bang zijn om te vallen hoeft niet meer. Nou, het ging goed hoor. Papa heeft flink lopen rennen achter Noah's fiets. Van stilstand wegrijden lukt nog niet, maar eenmaal rijdende kan Noah nu redelijk fietsen. We blijven oefenen.

Kustversterking en logeren

Wat een harde wind! We kwamen met opa en oma even kijken bij de Hondsbossche zeewering. Daar zijn ze bezig met happers en schepen om met extra zand de kust te versterken. Het zand straalde door de harde wind langs Noah's haren. Zijn zonnebril voorkwam dat het zand in zijn ogen kwam. Het ging Noah allemaal wat te hard bovenop de zeewering, dus hij was blij dat we weer de luwte op gingen zoeken onderaan de dijk. Lekker een kopje koffie halen met een appeltaartje. Mjum. Noah blijft de komende midweek bij opa en oma logeren. Hij zal dus wel meer verwend worden. Toch hoefde het logeren niet zonodig van hem. "Mama heeft toch geen pijn?", vroeg hij. Hij herinnerde zich vorig jaar nog. Nee, maar in je vakantie even logeren bij opa en oma is hartstikke goed. Je zult je vast weer vermaken.

Suikerfeest en tobbedansen

Vorige week maandag was het weer suikerfeest. Van vasten had Noah niet veel gemerkt, maar hij was wel met mama mee naar de moskee. Ja, hij vond het wel gezellig met al die mensen. Sommigen gingen 'ngaji' (bidden) maar Noah had ook wat autootjes mee. En thuis had mama lekker eten gemaakt. Op tv heeft Noah een leuk programma ontdekt. Ter land ter zee en in de lucht. Humor voor 4-jarigen, want er wordt heel wat afgestunteld en geplonst. Helemaal in Noah's straatje. Dit weekend hebben we nog meer bootjes gekeken. Er was een varend bloemencorso langs Delft. Allemaal verklede mensen en luide muziek op de boten. Er viel niemand in het water zoals op de tv, maar het was toch leuk om met een ijsje langs de kant te bekijken.

Barbecueweer en pootje baden

Het was een warme week, vaak net boven de 25 graden. Ja, wat ga je dan doen in je schoolvrije weken? Precies...met mama naar een strandje. En in het kleine zwembadje in de achtertuin. Of gewoon lekker picknicken in de achtertuin. En barbecueën! Noah hoorde een paar grote meisjes in de supermarkt erover praten en wilde het zelf ook wel eens proberen. Goed idee. Samen met mama ging hij daarom eerst naar de markt om vis te halen. Hij keek zijn ogen daar uit, wat een vis! En die middag kon hij mama helpen met de barbecue. Met een waaier zwaaide hij net zolang totdat de rook over de schutting verdwenen was. Het geroosterde vlees en vis smaakte hem prima. Zaterdag is Noah nog een keer gaan pootje baden, maar dan bij een meertje in Nootdorp. Zwemmen en het hoofd nat maken is er niet bij, maar veel spetters maken en door het ondiepe water rennen is heel leuk. Na die activiteiten is de lunch dan vaak binnen no-time op. En je middagdutje? Tja, die laat je de laatste tijd natuurlijk vaker schieten. Na de schoolvakantie past dat niet niet meer in je rooster.

Het is zomervakantie!

Vrijdag had Noah zijn laatste dag op de peuterschool. Hierna begint de grote zomervakantie. De juffen hadden gevraagd of de kinderen verkleed wilden komen. Tja, als wat? Als boef? Nee, dat wilde Noah niet. Als politieagent! Een helm had hij al. Mama had nog een passend tenue en rubberen handboeien erbij gekocht. Helemaal prima! Aan het einde van de ochtend was hij nat van het zweet toen hij opgehaald werd. Maar helemaal voldaan. Dag school, dag juffen! Bedankt voor de mooie tijd! 's Middags is Noah ter afkoeling nog naar de waterspeeltuin in het Delftse Hout geweest. Samen met zijn schoolvriendinnetje Mila. IJsje eten, in het zand prieken, door het water rennen, met het warme weer is dat heerlijk. Het weekend was het ook erg warm. We waren bij opa en oma en Jacky langs. Ook daar heeft Noah lekker in het zwembadje gespeeld. Bang voor teveel spetters op zijn hoofd, dat wel. En hij heeft papa's oude tractor ontdekt. Al 34 jaar oud, de kleur is wat valer en de banden zijn wat gladder, maar hij rijdt nog goed. Wie wat bewaart die heeft wat.

Wennen op basisschool

Eigenlijk wil je het graag, maar ook eigenlijk weer niet. Van de peuterschool naar de basisschool. Een nieuwe juf, een nieuw klaslokaal, allemaal nieuwe kinderen en een stuk minder speelgoed. En ongetwijfeld andere dingen te doen. In de klas gelijk een oefening met cijfertjes doen in plaats van met de autootjes spelen. En de kringgesprekken zullen ook volgen. Wel in het hetzelfde gebouw en ook met hetzelfde schoolplein. Je eigen drinken mee in plaats van een juf die het voor je klaarmaakt. Je wordt groter, dat is stoer, maar je bent plotseling weer één van de kleinste in de klas. Noah hield mama's hand stevig vast toen we moesten wachten voor de schooldeur. Hij werd wat stil en keek wat bangig. De tranen lagen vooraan. Daarom is het goed dat Noah een paar ochtendjes gaat wennen op de basisschool. Na de zomervakantie begint het echt. Dan zijn de vrije ochtendjes met mama verleden tijd. Noah vond het trouwens de eerste ochtend in groep 1 leuk. Ook volgens juf ging het goed.

Boeven, vliegen en draken vangen

Het is een stuk veiliger in de buurt geworden. Noah heeft al heel wat boeven gevangen en in de 'gevange-is' gestopt. Met zijn politiehelm op fietst hij door de wijk, gaat hij naar de supermarkt en de slager en spreekt hij passanten met een streepjesshirt aan op hun boevenachtige outfit. Binnenshuis vangt hij nog meer boeven met zijn Lego politiebus en in het weekend vangt hij digitale boeven in de Lego game-app. Heeft hij nog tijd over voor andere dingen? Jawel, zoals vliegen vangen. De laatste warme dagen zijn er opvallend veel vliegen, mogelijk door de evenzo warme winter. Noah mept ze graag plat. En vandaag, na de regenbui ging Noah graag honderden keren - met regenpak - in de regenplassen op de stoep springen. Als afsluiting van de dag lezen we tegenwoordig regelmatig een sprookje, bij het chocolademelk drinken. Vooral de enge heks, boze wolf, gemene fee, draken en overig sprookjestuig trekken zijn interesse. Die zijn eng. Maar ja, sprookjes zonder spanning en politie zonder boeven is maar saai.

Noah 4 jaar!

Wat een leuke verjaardag. Drie dagen lang eigenlijk. Zondag kwamen opa en oma en Jacky, maandag was het kinderfeestje en dinsdag was er ook nog visite. Noah is 4 jaar geworden en dat mag gevierd worden! Het kinderfeestje was gezellig druk met 15 kinderen plus papa's/mama's. Het was gelukkig mooi weer, dus we konden oud-Hollandse spelletjes spelen in de achtertuin. We hadden de glijbaan geleend en de kinderen konden ringwerpen, ballengooien en koekhappen. Voor de kinderen was er taart, limonade, chips en ontbijtkoek. En nog een traktatie die Noah ook op de peuterschool had uitgedeeld; een zandschepje met snoep ("Ik wil niet opscheppen, maar ik ga straks naar de basisschool!", stond er op zijn traktatie). Voldaan ging iedereen naar huis. Over de cadeautjes is Noah ook tevreden. Met name de politiehelm is favoriet ("Nee ik wil geen boef meer zijn", zei een vriendje al). Maar ook de Lego collectie, Playmobil ridderset, Land Rover, waterpistolen, stempelset en andere cadeautjes zijn leuk. En wat ook een mijlpaal is: Noah is geen peuter meer, maar een kleuter!

Vakantiehuisje in Frankrijk

Na een weekje Duitsland zijn we doorgereden naar de Elzas in Frankrijk. Noah had de smaak te pakken. Ook in Noord-Frankrijk beviel de vakantie hem goed. Noah is bovenop een ridderkasteel geklommen, heeft van de glijbaan genoten in de ridderspeeltuin, zijn voeten gekoeld in de stadsfontijn van Strasbourg, politieautootjes gekocht in Wissembourg, tientallen kilometers door stad, bos, berg en dal geloopfietst, de geologie van het Paltserwoud bestudeerd, een blotevoetenpad door blubber en riviertjes gevolgd, tussen de hooibalen door grote grasvelden gerend, als een 'echte man' achter de boompjes geplast (dat is best vreemd), lekker op de bank van het vakantiehuisje dvd'tjes gekeken ('kleine rode tractor' en 'Uki'). En op de achterbank van de auto tientallen keren 'Brandweerman Sam' gelezen als we aan het touren waren. Kersen geplukt met mama, gezwommen, getennist en gefrisbeed met papa (met vaderdagcadeau). Gepiept omdat hij moe was, kriebeltjes had, vliegjes zag of dikke korstenbrood had. Maar ook gewoon veel genoten ('lekker genieten he, pa?'). Als een kleine God in Frankrijk.

Vakantiehuisje in Duitsland

We zijn met Noah naar een vakantiehuisje in Sauerland (Duitsland) geweest. Dit was Noah's eerste Europese autovakantie. "Heel mooi", vond Noah het huisje. Het was ruim en van alle gemakken voorzien. En je kunt daar ook "heel ver kijken", als je bovenop een heuvel staat. Helaas had papa in een week tweemaal pech met de auto. Na een kapotte uitlaat in Nederland moest hij in Duitsland ook naar een garage, omdat de auto heel zwaar stuurde. Daardoor hebben we iets minder kunnen doen dan gepland, maar voor Noah was het toch een groot avontuur. Vooral de rodelbaan was een groot succes. Eerst rende Noah bang weg, maar eenmaal geprobeerd wilde hij niet meer stoppen. Ook heeft Noah de bron van de rivier de Roer gezien. Het zou kunnen dat die straks iets anders gaat lopen, want Noah heeft er wel heel wat stenen in gegooid. Met de kabelbaan de berg op was ook heel leuk. We hebben veel gewandeld, ijsjes gegeten en met de loopfiets de berg op en af geweest. "We zijn sterke mannen he papa?", zei hij dan op een stoere toon.

In het gras

Van het pad af, in het gras. Dat vindt Noah leuk hoor. Crossen op zijn loopfiets of gewoon rennen met z'n handen langs de grashalmen. Je kunt gerust van de heuvel vallen, want het gras is zacht. We waren bij de Bleiswijkse sluis, dus aan de waterkant, met heerlijk weer. Zwaaien naar de bootjes, stenen gooien in het water. Mama had weer voor broodjes gezorgd. En als je goed luisterde, hoorde je de koekoek. Thuis heeft Noah even opgezocht wat voor vogel dat is. En 's middags heeft Noah thuis weer gras gemaaid. Nat bezweet, maar dat geeft niet. Papa hoefde bijna niets te doen. De dag erop zijn we weer erop uit geweest, naar een natuurgebied in Zoetermeer. De koeien lopen daar los rond. Veel poep op de weg dus. Bwleeeh! Dat vond Noah wel grappig, totdat hij de koeien in het echt tegenkwam. Toen was het weer een kleine jongen. Thuis heeft Noah al een paar maanden poepangst. Hij wil echt niet, totdat het niet meer te houden is. Maar, het gaat vooruit. De afgelopen tijd heeft hij toch al drie keer op de pot een 'olifantenpoep' gedaan. Toppie, zegt 'ie dan. Dat is een sticker waard.

Waterfabriek en vissen

Je denkt er niet bij na als je de wc doorspoelt, gebadderd hebt of je mondje met tandpasta uitspuugt. Waar gaat alles heen? Noah heeft het nu gezien. Het was open dag bij de 'waterfabriek', oftewel de afvalwaterzuivering. Daar maken ze al het vieze water uit de omgeving weer mooi schoon. Zo'n 130 liter afvalwater per persoon per dag. Een groot terrein met grote gebouwen. Noah vond het vooral jammer dat hij geen steentjes in het water mocht gooien. En dat hij niet met zijn loopfiets over het terrein mocht. De dag erop zijn we ook met het water bezig geweest. Maar dan met een schepnetje. Samen met papa heeft Noah zo'n twintig kleine visjes uit de grote vijver gevangen. Spannend hoor. Trots liet hij zijn vangst in een emmer thuis aan mama zien. En Noah heeft de guppies zelf in glazen potjes gedaan.

Zand tussen je tenen, wind door je haren

"Lang geleden, he?", zei Noah vanochtend op het strand. Ja, het was weer de eerste keer van het jaar dat we met z'n drieën lekker in het zonnetje op het strand hebben gezeten. Noah vond het gekietel van het zachte zand tussen zijn tenen dit keer erg grappig. Vorig jaar moest hij er niets van hebben. We hadden alle belangrijke dingen voor Noah mee; nieuw waterpistool, emmer en schep, loopfiets, bal en broodjes plus yokidrink. "Heel leuk hier", zei hij. En dat was het. Gisteren vond hij het picknicken ook geweldig. We zijn na het tuincentrum door het platteland richting Berkel en Rodenrijs gereden en hebben daar bij een molen tussen het hoge gras aan het water de broodjes pindakaas en aardbeien opgegeten. Hollandser kan bijna niet. Nou, dit soort picknickavontuurtjes zijn helemaal in Noah's straatje.

Moederdag

Weet Noah wat een moederdag inhoudt? Tja, hij is natuurlijk echt gehecht aan mama. Er zijn weinig uren dat Noah niet met mama samen is. Mama zorgt elke dag voor hem, knuffelt een overdosis, speelt met hem en geeft hem lekker eten. En Noah is ook heel vaak lief voor mama. En als dank voor mama had Noah laatst nog bloemen gegeven aan mama! Papa had ze gekocht, maar het was Noah's idee. Ook geeft Noah best vaak complimentjes aan mama (en papa). Dus waarom moederdag afwachten als je ook de rest van het jaar lief kan zijn voor mama? Dan maar op bezoek naar oma, die zien we minder vaak. Een cadeautje had Noah niet, maar dat 'seeft niet he'. Wel kreeg Noah nog een mooi cadeautje van mama: een mooie Planes fietsbel! Tijdens het bezoek werd papa echter verkouden en grieperig. Dat vond Noah toch wel zielig, want zo kende hij papa niet. Hij begreep het dan ook best dat we wat eerder naar huis gingen dan gepland. Papa mocht van Noah thuis op de bank, zakdoekje erbij en 'rustig aan doen'. Het zorgzame heeft Noah van mama geleerd. Zo werd moederdag onbedoeld toch een beetje papadag.

Paardenbloem blazen en meivakantie

Als er volgend jaar extra veel paardenbloemen in Zuid-Holland zijn, dan kan dat kloppen. Noah heeft vandaag heel veel paardenbloempluisjes de lucht in geblazen. Inademen....pffff! Zijn bolle wangen zijn dus weer goed getraind. Naast het paardenbloemblazen hebben we ook veel paarden gezien en in het zonnetje gepicknickt op het paardenpad. Gisteren had Noah ook al lekker buiten gegeten; kibbeling smullen aan de gracht in Delft. Ja, daar is het meivakantie voor. "Even relaxen, ma". De hele week heeft Noah lekker kunnen uitslapen, speeltuinen bezocht, koffie gedronken, gefietst en gespeeld. Oh ja, en dinsdag spektakel voor de deur; met grote happers kwamen ze ondergrondse vuilcontainers in de straat plaatsen. Noah zat eerste rij voor het raam.

Koningsdag en koningsbos

De eerste Koningsdag, voor ons allemaal. Toch voelde het als vanouds. 's Morgens zijn we met Noah weer naar de vrijmarkt gegaan. De vorige jaren zijn we daar goed geslaagd. Op Noah's radar stonden weer veel speelgoedautootjes. Ondanks de grote verleiding hebben we er 'maar' zes van gekocht, waarvan de politieauto en Cars de favoriet zijn. Verder nog een stoere (miniatuur) leeuw, olifant en twee haaien voor in bad. En met Koningsdag achter de rug, zijn we vandaag naar het bos achter het paleis gegaan. Och, wat hebben we weer een mooie hutten daar gebouwd! Papa en Noah werkten goed samen en stapelden de grote takken goed op elkaar. En mama zorgde voor de lekkere koffie uit de thermoskan, voor haar Bob de bouwers. Plus broodjes voor de picknick. En 's avonds zijn we met Noah naar het Italiaanse restaurant gegaan. Wel gezellig, maar Noah heeft thuis nog een banaan, halve cracker, fruitsmoothie en een beker melk achterover geslagen...

Paaseieren en fietsen

Vrijdag had Noah een leuk feestje met wat klasgenoten: paaseieren zoeken en koekjes bakken. De eitjes zaten goed verstopt in het gras, maar Noah had toch nog een mooi mandje vol. En daarna lekker opeten. Fantastisch. Dit weekend mocht Noah nog een keer paaseieren zoeken bij nichtje Jacky in the tuin. Het verveelt niet snel. Wat een grote mand vol he? En samen met Jacky wilde Noah toch wel graag op zijn nieuwe fiets. Vorige week hebben we een stoere zwarte beach cruiser uit Scheveningen gehaald, maar Noah vond het nog een beetje eng om erop te fietsen. Zonder en zelfs met zijwieltjes, zadel hoger en lager. Ja, het is soms een pieper. Maar met Jacky samen ging hij toch op de fiets. "Blijven oefenen he?", zei hij al.

Grote jongensbed

Sinds maandag heeft Noah een grote jongensbed. Geen kleuterbed, geen kinderbed, maar een bed van meer dan 2 meter! Noah had geen probleem met zijn ledikant hoor, maar het begon allemaal wat krap te worden. Noah wordt een 'sjote jongen'. Het werd voor mama ook steeds moeilijker om Noah in en uit het ledikant te tillen. Nu is dat niet meer nodig. Noah is heel trots op zijn nieuwe bed. Hij vertelt het tegen iedereen. Hij slaap er lekker in, alhoewel het nieuwe dekbed wat warmer is dan zijn oude dekentjes. De warme 'piranhabroet' (pyjamabroek) en sokken mogen dus uit in bed. Noah gebruikt nog wel het liefste zijn oude kussentje. En de vertrouwde knuffels blijven hem omringen: Aapie, Aap, Blauwe beer, Bruine beer, Tijgertje, Panda, Pip en natuurlijk Njonjon. Ondanks dit grote gezelschap moet een groot kussenrol ervoor zorgen dat Noah niet per ongeluk uit bed rolt.

Enthousiast en oefenen

Een spelletje, klusje of gewoon wat anders doen; Noah wordt meestal gelijk enthousiast. Juf is blij met zo'n leerling op de peuterschool, zei ze. "Noah wil ook!", klinkt het ook thuis meestal enthousiast. En als hij als eerste klaar is met zijn kopje thee of bakje yoghurt, gaan zijn armen juichend omhoog. "Hoera, Noah gewonnen!". Competetief is hij dus wel. Ondanks zijn enthousiasme is Noah nog wel snel bang voor het onbekende. Bang voor te hoog klimmen en bang om de bal te pakken achter de struiken. Bang om op zijn kontje te vallen. Daarom verbaasde papa zich dat Noah gisteren graag op de step wilde rijden van de speelotheek. Hij was er al een paar keer mee gevallen. Maar dat ging goed. "Noah moet blijven oefenen he, papa?". Na even te hebben uitgerust, zei hij "Noah klaar met moe" en ging weer enthousiast verder.

Grote tovenaar en brokkenpiloot

Noah doet het trucje graag voor. "Simsalabim... atacababra...", zegt hij er dan bij. En...floep! Met veel ongecontroleerd gewrijf in zijn handen schiet het muntje een kant op en is het weg. "Huh? waar is het muntje nou?". Hij kijkt dan in de rondte, onder zijn voeten en moet het muntje ergens op de grond zoeken. Als hij het gevonden heeft, gaat de voorstelling weer verder en moet het publiek doen alsof hij het muntje weer tevoorschijn heeft getoverd. Het is een komische tovenaar. Verder speelt Noah de laatste week graag met de Lego. Hij vliegt dan met zijn legovliegtuig en landt tegen de legobrievenbus, die natuurlijk omvalt. Waarom dat grappig is? Omdat de Koala broertjes ook altijd tegen hun brievenbus rijden, natuurlijk. Humor voor 3-jarigen. Trouwens, vliegen is Noah niet vreemd. Hij oefent regelmatig in zijn straaljager op de mobiel. Hij landt dan het liefste ook ergens tegenaan. Een gevaarlijke brokkenpiloot.

Vis dood en auto schoon

Afgelopen maandag was best even spannend: zou papa nou door die enge lawaaiige wasstraat gaan? Oh nee, toch niet. We gingen met de spuit, borstel, spons en lap de auto wassen. Dat is leuk! Voor papa ouderwets, maar voor Noah een nieuwe manier. Je krijgt er toch meer voldoening van. Het is wat meer werk, maar dan is hij wel weer spik en span. Vanmiddag was mama toch een beetje verdrietig. Na ruim 11 jaar en een paar bijna-doodervaringen is Vis overleden. We kwamen net thuis van de speeltuin. Mama heeft hem nog geprobeerd te redden, maar het was tevergeefs. Noah en mama hebben Vis eervol begraven in de achtertuin. Toen was 'ie weg. Naar de vissenhemel. Noah was een goede steun voor mama.

Warme winter

Het was een vreemde winter. Geen sneeuw en geen ijs. Noah's slee is in de schuur gebleven. Geen ijskoude handen op de fiets. Het is eigenlijk veel te warm gebleven; het was de tweede warmste winter in de afgelopen driehonderd jaar. Als je drie jaar bent, weet je dat niet. Maar sneeuwballen gooien en sneeuwpoppen maken: ja, dat kun je je nog herinneren van toen je twee was. Nou ja, dan hopen we maar op een flink sneeuwpak aan het einde van dit jaar. Voor nu gaan we dan maar in maart met een zonnebril op het terras zitten. "Toffie drinken" met mama. En Noah heeft met papa afgelopen weekend de tuin lenteklaar gemaakt. Gazon geverticuteerd, graszaad gezaaid, planten bijgesnoeid en wat nieuwe planten erin gezet. "Noah srote tuinman!". Stoer probeert hij zijn schop met zijn laars in de grond te duwen. Hij vindt het prachtig om te helpen met tuinieren. Het wordt vast een jongen met groene vingers.

Nieuwe schoenen

"Van postbode gekregen", zei hij. Trots als een pauw. "Heel mooie schoenen!". "Keren banget!", oftewel erg stoer. Hij heeft ze die middag na de bezorging gelijk aangetrokken en niet meer uitgedaan tot bedtijd. Dat is uniek, want tot nu toe had hij meestal een hekel aan nieuwe schoenen. Deze keer niet. Hij wilde die avond graag een stukje lopen met papa. Noah liep met grote stappen en was papa altijd een pas voor. "Papa ook rennen?" en "Noah wonnen!" riep hij regelmatig. De volgende dag liet hij zijn nieuwe schoenen maar al te graag op school zien. Juf vertelde dat hij zelfs zijn voeten op tafel heeft gelegd. Later kreeg Noah ook nog een nieuwe stoere Cars zonnebril van mama. Tjonge, hij was wel de bink deze week.

Alles weer onder controle

Een week na de besnijdenis maken we de balans op. Noah heeft toch wel een week nodig gehad om over zijn angst heen te komen. De pijn was duidelijk minder, maar zat nog wel tussen zijn oren. Zeker de eerste dagen was verschonen en badderen een gedoe. Het was gevoelig, vreemd om te zien, hij was bang en we waren elke keer heel wat lawaai, tranen en trappen verder tot zijn broekje/luier uitgetrokken was. Grote en kleine boodschap hield hij liever nog op. Over dat traumaatje moest hij even heen. Tot hij zich er een paar dagen geleden bewust van werd dat het geen pijn meer doet. Wat een openbaring. Mama krijgt nu regelmatig schouderklopjes van Noah ("Mama goed gedaan he? Doet geen pijn meer he?"). Hij is blij dat we hem hebben geholpen met de ingreep. Noah is weer de vrolijke jongen, die lekker liedjes zingt, speelt en zijn eetlust weer terug heeft. Natuurlijk, de komende tijd moet hij nog even rustig aan doen. Maar de situatie is nu weer onder controle.

Besneden

Vorige week donderdag kreeg Noah weer heel veel plaspijn. Eind december was dat begonnen, daarna was het weer wat afgezwakt, maar nu was de pijn meer dan volledig terug. We hebben dan ook een dramatische week gehad. Zielig om dat mannetje zo te zien. Zijn pijngrens werd telkens op de proef gesteld. Hoe verder de dag vorderde, hoe meer pijn Noah kreeg. Hij plaste eigenlijk niet meer, behalve dan als hij sliep. En hij kon er soms ook niet meer van slapen. De huis- en kinderartsen konden ook geen verbetering op de korte termijn aanbrengen. Papa en mama hebben daarom besloten om over te gaan tot besnijdenis. We konden gisteren terecht. Naast de verdoving kreeg Noah ook een kalmerend middel. Hij werd er slaapdronken en lacherig van. In de auto terug zag hij zelfs nog sneeuw (10 graden, regenachtig). De uren erna verliepen beter dan verwacht; geen dramatische pijn of gehuil. Het plassen in zijn luier ging zelfs voor het eerst weer zonder pijn. Alleen bij het verschonen is het nog wat eng. Vandaag ging eigenlijk ook naar omstandigheden goed. Rustig aan doen, luieren, tv kijken en wat met de Lego spelen. En vrijwel geen pijn meer. Hij zingt zijn vrolijke Sinterklaasliedjes weer. Een opluchting.

Stoute en lieve kinderen

Anak nakal en anak baik. Dat onderscheid heeft hij goed van mama geleerd. Oftewel het verschil tussen stoute en lieve kinderen, zoals papa het noemt. Kinderen die tijdens het eten wegrennen van tafel, niet luisteren naar hun papa of mama of juf, die snel boos worden of schreeuwen, pesten, duwen en overal bovenop klimmen en van alles pakken. Dat noemt hij stoute kinderen. Wil Noah stout worden? Nee hoor, daar houdt hij niet van. Noah is lief. Hij was zo lief dat hij zelfs een mooie oranje muts kreeg van juf. Net als de stoute kinderen, die kregen er toevallig ook een. Want juf had heel veel mutsen van het bekende worstenmerk. Dit weekend kon die lieve Noah goed zorgen voor papa en mama. Die hadden een griepje en Noah was gezond. Dus ging hij netjes zijn eigen speelgoed opruimen en helpen met afwassen en stofzuigen.

Medeleven

Vrijdag kwam papa thuis van zijn werk. Papa had geen leuk nieuws want de dokter had gezien dat tante Marjon heel ziek is in haar borst. Mama had ook geen leuk nieuws want oma 'nenek' in Indonesie was gevallen, lag nu in het ziekenhuis en kon niet meer bewegen. Wat een nieuws op een dag. Mama was natuurlijk verdrietig. Noah wist gelijk wat er moest gebeuren: "Papa jas uit, mama knuffel en zoentje geven, papa andere kleren aantrekken, mama weer knuffel geven en papa even eten". "Mama niet huilen hoor, mama niet verdrietig ja, papa komt zo aan". Een kind van drie. Feilloos voelt hij de situatie aan. En kan hij je weer even opbeuren.

Verlegen

De laatste maand is Noah opvallend verlegen buitenshuis. In de winkel en op straat bij de buren of bekenden, kruipt hij meestal achter papa's of mama's benen of draait hij zich om. Zijn ogen knijpt hij een beetje dicht, zijn mondje gaat open en zijn tong gaat plotseling naar buiten. Terug praten lijkt plotseling heel moeilijk. Zelfs dit weekend bij nichtje Jacky thuis. Hij heeft de eerste vijf minuten met zijn armen strak over elkaar gestaan, turend door het raam naar buiten. Niet omdat het buiten zo spannend was, maar omdat hij zijn gezicht niet wilde laten zien. Rare jongen. Daarna breekt langzaam het ijs en verdwijnt de verlegenheid. We blijven maar benadrukken dat het wel vreemd is om zo te reageren. Ja, dat begrijpt hij wel. Van oma heeft hij zelfs een training 'stevige handdrukken' gekregen. Eigenlijk is dat best leuk.

Apelol en belol

"Papa blij Noah eet soet he?". Ja hoor, Noah eet tegenwoordig goed. Brood met alle soorten beleg. Zoals papa het eet. Of af en toe een belol (bagel) van mama. "Noah zelf doen, zelf doen!" zegt hij vaak als we een hapje voor hem willen pakken. Want langzaam gaat het nog wel. Fruit eet hij liever dan snoep. Zelfs gedroogde vijgen. Avondeten gaat ook prima. Hij lust vrijwel alles. Bami "blijft hangen he?" (aan zijn kin), nasi goreng, hutspot met worst, paddetoel (champignon), brottoli en gebakken apelol (aardappel). Ei en kip eet hij vaak als eerste van zijn bord. Een andere favoriet is "Njonjonsoep" (vernoemd naar de wortel erin, die zijn konijn Njonjon ook lust). Daarmee eet hij een plofbuik vol. "Het is zo lekker, ma". En yoghurt met limolale toe. Nog liever dan vla. Ja, natuurlijk heeft hij niet iedere dag heel veel zin. Maar we mogen nu tevreden zijn.

Kinderfeestje

Zaterdag had Noah zijn eerste echte kinderfeestje. Hij was uitgenodigd door een vriendinnetje van de peuterschool. Ze begonnen met gebak, 'limolale' en vervolgens patatjes met kipnuggets. Hierna begon het ballenbak-, klim- en klauteravontuur. Tegen sluitingstijd wilde Noah nog niet naar huis. Het bordje met door papa gemaakte avondeten was thuis minder interessant. De week ervoor had Noah ook al een verjaardag gehad. Hij krijgt de smaak te pakken. Verder is Noah deze week naar het ziekenhuis geweest voor zijn plaspijntjes. Hij onderging het onderzoekje door de kinderarts zonder problemen. Ook met de weegschaal en meetlat had hij geen ruzie; Noah was 15,4 kg en 99,5 cm. De kinderarts wist trouwens niet wat de oorzaak van de pijn was en zoekt de komende tijd verder. Gelukkig ging het plassen de afgelopen dagen weer vrij goed.

Weer naar school

De kerstvakantie is weer voorbij. Dat betekent dat Noah weer naar de peuterschool mag. Toen hij thuiskwam, zei hij dat het leuk en gezellig was. Hij gaat met veel plezier naar school. Maar 'Noah heeft mama gemis' en over de telefoon met papa had hij 'papa gemis'. Ja, voor iedereen is het weer even wennen na een vakantie. Gisteren waren we nog lekker naar het strand geweest en de dag ervoor samen gewinkeld. Hoewel schoenen voor mama zoeken niet zijn hobby is ('waar is ballenbak?'), kan een kopje kinderkoffie veel goed maken. In de donkere namiddagen heeft Noah met name binnen gespeeld. Dieren- of tekenfilmpjes kijken op tv (met name pinguins doen het goed), met de brandweerlego spelen of mama helpen met koken ('Noah vindt apelol heel letter', oftewel lekkere aardappelen). En na het avondeten badderen en snel de 'piranhabroet' aan (pyjamabroek). Met oud en nieuw? Heeft Noah heerlijk door het geknal heen geslapen! Ongelooflijk. Wat wel een domper op de vakantie heeft gedrukt, was de plaspijn. Helaas is die nog niet voorbij. Dat gaat met ups en downs.