Verlegen

De laatste maand is Noah opvallend verlegen buitenshuis. In de winkel en op straat bij de buren of bekenden, kruipt hij meestal achter papa's of mama's benen of draait hij zich om. Zijn ogen knijpt hij een beetje dicht, zijn mondje gaat open en zijn tong gaat plotseling naar buiten. Terug praten lijkt plotseling heel moeilijk. Zelfs dit weekend bij nichtje Jacky thuis. Hij heeft de eerste vijf minuten met zijn armen strak over elkaar gestaan, turend door het raam naar buiten. Niet omdat het buiten zo spannend was, maar omdat hij zijn gezicht niet wilde laten zien. Rare jongen. Daarna breekt langzaam het ijs en verdwijnt de verlegenheid. We blijven maar benadrukken dat het wel vreemd is om zo te reageren. Ja, dat begrijpt hij wel. Van oma heeft hij zelfs een training 'stevige handdrukken' gekregen. Eigenlijk is dat best leuk.