Besneden

Vorige week donderdag kreeg Noah weer heel veel plaspijn. Eind december was dat begonnen, daarna was het weer wat afgezwakt, maar nu was de pijn meer dan volledig terug. We hebben dan ook een dramatische week gehad. Zielig om dat mannetje zo te zien. Zijn pijngrens werd telkens op de proef gesteld. Hoe verder de dag vorderde, hoe meer pijn Noah kreeg. Hij plaste eigenlijk niet meer, behalve dan als hij sliep. En hij kon er soms ook niet meer van slapen. De huis- en kinderartsen konden ook geen verbetering op de korte termijn aanbrengen. Papa en mama hebben daarom besloten om over te gaan tot besnijdenis. We konden gisteren terecht. Naast de verdoving kreeg Noah ook een kalmerend middel. Hij werd er slaapdronken en lacherig van. In de auto terug zag hij zelfs nog sneeuw (10 graden, regenachtig). De uren erna verliepen beter dan verwacht; geen dramatische pijn of gehuil. Het plassen in zijn luier ging zelfs voor het eerst weer zonder pijn. Alleen bij het verschonen is het nog wat eng. Vandaag ging eigenlijk ook naar omstandigheden goed. Rustig aan doen, luieren, tv kijken en wat met de Lego spelen. En vrijwel geen pijn meer. Hij zingt zijn vrolijke Sinterklaasliedjes weer. Een opluchting.