Noah vindt het altijd wel interessant om over oma's hand te wrijven. Het huidje zit wat losser en er zitten wat meer rimpeltjes in. Maar dat mag best als je 60 jaar wordt. De appeltaart bij oma smaakte Noah goed. En oma kan goed voorlezen; deze keer over Pablo de pinguin (die niet van de kou houdt) en Pocahontas, maar ze heeft veel meer verhaaltjes. Een mooie bijkomstigheid was dat we net als Pablo nu lekker warm bij oma konden zitten; thuis was de cv kapot. Noah heeft deze week bijna een uur met de cv-monteur boven gestaan, verhaaltjes vertellen en als een Bob de bouwer assisteren ('Als u mijn hulp nodig heeft, dan kunt u mij vragen hoor'). Helaas ging de cv na enkele dagen weer kapot. Maar ja. Noah kreeg wel de complimenten van de monteur ('beleefde jongen'). Op school is hij ook regelmatig beleefd, zeggen sommige moeders. Noah is dan ook behoorlijk uit zijn element als hij met stoute kindjes moet omgaan en gepest wordt op school. Niet leuk, maar weerbaarheid is ook iets dat je moet leren. Een iets dikker huidje krijg je ervan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.