"Nee hoor, hoeft niet hoor", zegt Noah vriendelijk als hij iets niet wil. Met zijn ogen half gesloten en lippen vooruit. Meestal als hij naar de wc gewezen wordt in het kader van de zindelijkheidstraining. Of "Nee, dank oe". Als hij wat eten of drinken aangeboden krijgt. "Noah wil niet!" is een toontje krachtiger. Met een donkere frons en een stamp op de vloer. Hij kan soms duidelijk een eigen mening hebben. Niks mis mee, vindt papa, zolang hij aan het einde maar gehoorzaamt. Bij de peuterpuberteit hoort soms wat dwarsigheid. In het algemeen gaat het best goed hoor. Ook de juffen op school en Sint Nicolaas zijn tevreden over Noah. Noah ziet op peuterschool voldoende kindjes die minder goed luisteren en leert daar ook van. 'Afpatten, duwen, sjreeuwen en boos' zijn de dingen die hij duidelijk minder waardeert van andere kinderen. 'Niet leut!'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.