Kerst en plasvrees

Wat een week. De dagen begonnen meestal goed, maar hoe verder de dag vorderde, hoe meer plas Noah ging ophouden. De potjes bleven meestal leeg. En met een volle blaas weet je aan het einde van de dag niet meer hoe je zitten of lopen moet. Het was zielig om te zien. Pijn, huilen, drentelen. Door de plaspijn wilde hij ook al dagen lang zijn grote boodschap niet meer doen, wat er weer toe leidde dat Noah heel weinig wilde eten en ook buikpijn kreeg. Dat zijn geen leuke dagen. De huisarts wilde vrijdag de cyclus doorbreken en gaf hem laxeermiddel. Tjonge, dat luchtte op. Het leek wel een bevalling. Plotseling ging hij er ook weer door plassen. We weten nog niet of de plaspijn definitief weg is, maar het ergste lijkt voorbij. En sinds deze week waarderen we een gevuld plaspotje weer enorm. Een Kerstgeschenk.

Plaspijn

Vervelend. Sinds vorige week woensdag heeft Noah pijn met plassen. Hierdoor werd hij bang van een plasje doen en wilde hij niet meer naar de pot of wc. Maar je plas voortdurend ophouden is ook niet fijn. Je begint er onrustig van te zitten en lopen. 'Noah plassen!' roept hij dan meerdere keren. Maar op de wc of pot wil hij uit angst niet plassen. Dat herhaalde zich tientallen keren. De dokter heeft vorige week gezegd dat er een irritatie zat onder zijn huidje. Een kwestie van afwachten en schoon houden. Maar sinds dit weekend heeft Noah er koorts en verkoudheid bij gekregen. Pfff. Toch moeten we nog even wachten van de dokter. Zijn plasje wordt voor de zekerheid onderzocht. Met veel badderen moet het vanzelf beter worden. Er is een betere Kerst voor te stellen.

Helpen met de auto

Noah was met papa mee. Mama thuis, want die was een beetje grieperig. Eerst langs de speelotheek, een mooie legotrein halen. En daarna langs de garage. Papa moest de achterklepstangen laten vervangen. Er is altijd veel te zien in de garage voor Noah. Van fonkelnieuwe auto's in de showroom tot een aangereden Peugeot met open wonden van de botsing. Indrukwekkend! 'Tapot he?'. Ook het busje op de hoge brug was leuk. Als kers op de taart kreeg Noah nog een mooi 'kerstcadeau' van de garage; een grote Peugeot zwemband. Leuk om thuis op te springen. Whiiiie! De volgende dag mocht Noah weer helpen met papa's auto. Deze keer voor een grote wasbeurt en stofzuigbeurt. De wasstraat was wel een beetje (te) eng voor Noah, maar hij was een grote blije hulp als mattenklopper en met de stofzuigerslang. Papa helpen doet hij met veel plezier.

Gehoorzamen

"Nee hoor, hoeft niet hoor", zegt Noah vriendelijk als hij iets niet wil. Met zijn ogen half gesloten en lippen vooruit. Meestal als hij naar de wc gewezen wordt in het kader van de zindelijkheidstraining. Of "Nee, dank oe". Als hij wat eten of drinken aangeboden krijgt. "Noah wil niet!" is een toontje krachtiger. Met een donkere frons en een stamp op de vloer. Hij kan soms duidelijk een eigen mening hebben. Niks mis mee, vindt papa, zolang hij aan het einde maar gehoorzaamt. Bij de peuterpuberteit hoort soms wat dwarsigheid. In het algemeen gaat het best goed hoor. Ook de juffen op school en Sint Nicolaas zijn tevreden over Noah. Noah ziet op peuterschool voldoende kindjes die minder goed luisteren en leert daar ook van. 'Afpatten, duwen, sjreeuwen en boos' zijn de dingen die hij duidelijk minder waardeert van andere kinderen. 'Niet leut!'.

Rommelpiet en in de ban van de Sint

Oh oh. Wat een rommel! Zaterdagochtend kwam Noah beneden en daar lagen allemaal cadeautjes over de grond verspreid. Zwarte Piet had waarschijnlijk de zak met pakjes leeggegooid en was snel weer verdwenen. Die rommelpiet! Noah vond het wel grappig. Later hebben we alle cadeautjes meegenomen naar opa en oma, want ook die hadden een zak met pakjes van de Sint gekregen. Na het uitpakken van de speelgoed takelwagen, kon voor Noah het feest niet meer stuk. Hiernaast had hij nog o.a. viltstiften, een puzzel, kleur- en leesboekje, een hengelspel en een Lego brandweerset gekregen. Gedurende de week had Noah zelf ook al een pietendiploma op de peuterschool behaald. Hij had alle pietenoefeningen met succes voltooid: pakjes in de stoomboot gooien, koprollen, door de schoorsteen kruipen, over het dak lopen en naar beneden springen. Verder zingt Noah met grote regelmaat zijn Sinterklaasliedjes. Met eigen creatieve vrijheid. "...al waaien de rimpels al heen en al weer!".