Jacky geboren

Noah heeft er een nieuw nichtje bij. Tante Marjon en ome Iain zijn op 29 december de trotse ouders geworden van Jacky. Ze maken het alledrie goed. Vandaag zijn we in het ziekenhuis in Amsterdam gaan kijken. Een prachtig meissie. Helaas moest Noah na zijn flesje op de zaal bij Jacky overgeven. Daar maak je natuurlijk geen goede indruk mee als grote neef. Nou ja, volgende keer beter, Noah...

Noah met helmpje

Sinds gisteren heeft Noah zijn redressiehelmpje. Deze draagt hij tot zijn eerste verjaardag. Hiermee zorgen we ervoor dat zijn platte achterhoofdje langzaam aan weer een mooi rond koppie wordt. De komende weken staan nog in het teken van gewenning. Zowel voor Noah als voor zijn ouders. De tijd dat hij zijn helmpje op heeft, moet langzaam opgebouwd worden tot uiteindelijk vrijwel de hele dag en nacht. Nu transpireert hij nog flink, maar ook dat zal afnemen. Waarschijnlijk heeft Noah er straks totaal geen erg meer in dat hij een helmpje op heeft. Zelfs na een dag ervaring gaat het al behoorlijk goed.

Sinterkerst cadeautjes

We hebben de sneeuw en gladde wegen getrotseerd en Kerst gevierd bij opa en oma. De mand met cadeautjes van Sinterklaas stond al een tijdje klaar om verdeeld te worden. Wat een feest. Van alles cadeautjes vond Noah het cadeaupapier het leukste. Dat knispert lekker. Voor zijn nieuwe badspeeltjes en babytelefoon had hij een stuk minder aandacht. Oh ja, Noah heeft ook een nieuw kapsel. Nee, niet zoals op de foto. Dat haar is van mama geleend. Het is een stukje korter.

Opa liet ons even schrikken

De 19e waren we allemaal even geschrokken. Opa was met een hartinfarct naar het ziekenhuis gegaan. Na het dotteren ging alles weer beter. Gelukkig was iedereen er snel bij. Dat is dus nu al na Noah het tweede leven in de familie dat dit jaar in het ziekenhuis is gered. De volgende dag zijn we op bezoek geweest. Opa voelde zich weer beter en was blij om op het ziekenhuisbed met Noah te kunnen spelen. Het leek even alsof er niets was gebeurd.

Peer en banaan

Na het rijstepapje vonden we het weer tijd voor wat nieuws. Sinds maandag is Noah dan ook aan het fruithapje. Eerst peer. Dat vond mijnheer een beetje vreemd maar wel lekker. Zijn maag schrok er een beetje van. Floep, alles er weer uit. De volgende maaltijden ging het al beter. Nu mengen we het met melkpap om het minder zoet te maken. En soms met banaan. Jum jum. Tja, rond Kerst krijgen de meeste mensen toch extra lekker eten?

Geen nieuwe afspraak!

Vrijdag moest Noah voor een hartfilmpje en hartecho naar het ziekenhuis. Voor reguliere controle, om te kijken of zijn hartspier goed is hersteld van de complicaties bij zijn geboorte. Gelukkig was dat het geval. Het was een prachtig hartje geworden, volgens de arts. Er hoeft dus geen nieuwe afspraak meer gemaakt te worden. We zijn dus nu helemaal klaar in het ziekenhuis! Het voelt als een grote overwinning van dat kleine sterke beertje.

Sneeuwvlokjes

De eerste sneeuw van 2010 is alweer een feit. Noah vond het vreemd. Vanachter het raam kon hij er gebiologeerd naar kijken. Maar buiten liet het hem koud. Letterlijk en figuurlijk. Als hij over jaar of wat zelf sneeuwballen kan maken, zal hij het waarschijnlijk pas gaan waarderen.

Noah ontwikkelt zich voor de rest goed. Hij pakt alles vast, lacht veel, groeit goed en brabbelt er op los. Soms gilt hij als een parkiet. Even zijn stembanden testen. Gelukkig slaapt hij nu ook al regelmatig 12 uur achter elkaar door, van 's avonds tot 's morgens 8 uur. Pap eten is nog niet zijn favoriete bezigheid, maar met wat trucjes krijgen we het wel bij hem naar binnen.

Laat de winter maar komen

Het koude weer bereikt Nederland. Wat Noah betreft kan de winter beginnen. Hij heeft een mooie warme muts met bijpassende wanten. Iets op de groei gekocht, want de winter is lang.

Daarnaast zijn we maandag weer naar de kinderfysio geweest. Die had Noah's hoofdje opgemeten. Zijn hoofdje is achter wat plat en asymmetrisch van vorm, maar in een milde vorm. Twijfelgeval. We mogen zelf weten of we een helmpje voor Noah nemen. Inmiddels hebben we de knoop doorgehakt: we nemen toch een helmpje om zijn hoofdje in de goede vorm te laten groeien. Het is puur kosmetisch. Als we het niet zouden doen, zouden we er misschien later spijt van kunnen krijgen. En als we het later toch zouden willen, dan helpt het niet meer. Volgende week gaan we naar de orthopeet voor een helm op maat. Slim fit, Italiaans design...

Eerste papje

Dat was even schrikken! Noah kreeg even geen melk uit een fles meer, maar van een lepeltje. We hadden de melk samen met rijstebloem aangedikt tot een papje. Noah werd er even humeurig van. Wat een gepruts, met zo'n lepel, vond hij! Maar na elke dag een of twee keer oefenen, gaat het nu al wat makkelijker. Behalve als Noah natuurlijk met een mond vol pap gaat niezen... Helaas hebben we daar geen foto van.

Vingeroefeningen

Het is af en toe heel komisch om Noah met zijn handen bezig te zien. Hij zit ze soms te observeren alsof het wonderen van de natuur zijn. Dat zijn het eigenlijk ook. Hij houdt ze boven zich, strekt z'n armen uit, beweegt zeer geconcentreerd vinger voor vinger en haalt ze dichter en dichter bij zijn ogen tot hij scheel ziet. En dan steekt hij ze weer in zijn mond.

Mama jarig

Zo, ook de mama van Noah heeft er weer een jaartje bij. Dus Noah's feestmuts kon weer uit de kast. "Hoera, mijn mama is jarig" staat erop. Het is weer een leuke dag geworden, met lekker gebak, familie en veel aandacht voor Noah.

Papa was de afgelopen dagen grieperig geweest, maar gelukkig ging het vandaag weer wat beter. Opvallend genoeg is Noah nog niet aangestoken, ondanks al die 100-en knuffels van alle mensen. Hij ziet er ook steeds gezonder uit (check die stevige buik).

Kinderfysio

Noah is nu al een paar keer naar de kinderfysiotherapeute geweest. We willen zorgen dat zijn achterhoofdje minder plat wordt. Hij heeft nu een positiekussen gekregen, zodat hij overdag makkelijk op z'n zij blijft liggen. Tja, voor Noah even wennen. Als dat niet veel gaat helpen, kunnen we over een maand een helmpje overwegen.

Overigens vond de kinderarts bij de periodieke check dat Noah er goed uitzag. De vetnecrose is nu ook zo goed als weg. Ze vond het leuk om hem zo in goede gezondheid weer te zien. Noah showde haar gelijk dat hij nu al zijn eigen knieen kan vastpakken.

Een nieuwe Nederlander

Zo, Noah kan ook de grens over als het nodig is. Maandag hebben we zijn Nederlandse paspoort opgehaald. We moesten met zijn drieen in vol ornaat bij het gemeentehuis verschijnen. Gelukkig hoefde Noah zijn handtekening nog niet te zetten. Hij hoefde alleen maar te glimlachen vanuit de maxicosi om het paspoort mee te krijgen.

Daarna zijn we weer naar het consultatiebureau geweest. Noah was 62 cm lang en woog 7080 gram. Gemiddeld voor een jongen van 4 maanden, begrepen wij. Voor zijn platte achterhoofdje moet hij volgende week naar de kinderfysio. Hij heeft ook weer kindervaccinaties gehad. Gelukkig hoeft de volgende shot pas weer over ruim een half jaar.

Papa jarig

Eind oktober was papa jarig. Voor Noah was het natuurlijk de eerste keer dat hij zijn vader mocht feliciteren. Met een mooie feestmuts op. 's Morgens vroeg kwam Noah al zingend de kamer binnen. Een mooier cadeautje kon papa niet verzinnen. Met een taartje erbij was alles compleet.

De volgende dag is alles nog een keer opnieuw gevierd. Opa en oma konden gelijk zien dat Noah al lekker kan springen. Ja, je moet hem natuurlijk nog wel onder zijn schouders optillen. Maar de op-en-neer beenbeweging is al goed.

Zie ginds komt de stoomboot

Sinterklaas komt pas over 3 weken naar Nederland, maar in Rijswijk is al een kleine Zwarte Piet gesignaleerd. Waarschijnlijk nog een pietje die vorig jaar de boot heeft gemist. Of een vreemdeling zeker, die verdwaald is zeker. Ik zal eens even vragen naar zijn naam. Noah!

Kraampakjesavond

We hebben alle kraamcadeautjes voor Noah eens uitgestald. Meneer heeft niet te klagen. De laatste babymode, babyliteratuur en pluizige knuffels zijn in z'n collectie aanwezig. De meeste kleding (t/m maat 68) staat overigens nog niet eens op de foto, want die wordt al intensief gebruikt. Iedereen die een cadeautje heeft gegeven: erg bedankt voor alle stoere, lieve, grappige, handige en mooie giften.

Tante jarig

Op 10/10/10 was tante Marjon jarig. Het was Noah's eerste familieverjaardagsfeestje. Lekker gebak eten, toastjes en 's avonds pizza. Voor papa en mama dan. Noah was lekker zoet in de wipstoel en heeft ook heerlijk een paar uurtjes op de bank geslapen. Je hebt er soms geen kind aan.


Hier ook nog het filmdebuut van Noah:

Snif snuit snotter

Voor alles is er een eerste keer. Noah was de afgelopen dagen voor het eerst een beetje verkouden. En natte neus en veel gesnotter. Daarnaast was zijn buikje ook niet helemaal top. Hij gooide zo'n twee/drie keer per dag zijn net opgedronken melk weer naar buiten. De arme ziel. De dagen na zijn vaccinaties waren ook niet om over naar huis te schrijven. Hij heeft behoorlijk wat tranen laten vloeien. Voor deze keer geen krokodillentranen.

*update* er zijn weer nieuwe foto's (4e maand).

3e Bezoek consultatiebureau

Weer een kilo erbij! Noah woog vandaag 6,5 kilo. Zijn lengte was 59 cm. Hij is dus goed gegroeid in de afgelopen maand. Ook vond de jeugdverpleegkundige dat Noah een sterke jongen is. We moeten hem alleen iets meer op zijn buik gaan neerleggen, zodat zijn achterhoofdje niet te plat gaat worden. Noah reageert goed op de dingen om hem heen en brabbelt soms al lekker mee. In zijn eigen taal. Het slapen gaat ook goed. Meestal slaapt hij vanaf 2330u tot 730u zonder zijn vader en moeder wakker te maken. Ideaal hoor.

Groot hart

Gisteren had Noah een controleafspraak in het ziekenhuis. Er is met een echo bekeken of zijn hartspier een goede dikte heeft gekregen. Omdat Noah bij zijn geboorte een zuurstoftekort heeft gehad, was zijn hartspier wat verdikt. Het heeft toen extra hard moeten pompen. Inmiddels is zijn hartspier weer wat dunner geworden. We mogen hierover tevreden zijn volgens de kinderarts. Maar ja, het is toch ook helemaal niet erg om een groot hart hebben?

'T is weer voorbij die mooie zomer

23 September. 'T is weer voorbij die mooie zomer. Hallo herfst. Zomer 2010 gaat bij ons natuurlijk de boeken in als onvergetelijk. Geen zongebruinde huiden, parasol en zonnebrand voor ons. Nee, de echte Warme Dagen beleefden we rond Noah's geboorte. 32 Graden enzo. En warm in de zin van spannend en gelukmakend. Emotioneel hogedrukpannetje. Terugkijkend ook snel voorbij. Ben benieuwd wat de herfst ons gaat brengen. Met kinderwagen door de knisperende bladeren in ieder geval.

Suikerfeest

De ramadan is weer afgelopen. Noah heeft zijn eerste suikerfeest achter de rug. Via de melk van mama heeft hij misschien nog iets van al dat lekkere eten meegekregen.

Noah begint inmiddels een lekker lachebekje te worden. Lach naar hem en je krijgt een brede lach terug. Zo kunnen we heel wat plezier hebben om niks. Er komen ook al redelijk wat 'oeh', 'ah', 'wew' en 'oh' kreetjes uit zijn mond. Met deze woorden kan hij soms al hele verhalen vertellen.
Er zijn ook weer nieuwe foto's. De komende weken volgen er meer.

Bedankt voor de bloeeemen

Iedereen bedankt voor de vele kaartjes, gelukswensen en kraamcadeautjes die we tot nu toe hebben ontvangen! De kaartjes bergen we op. De cadeautjes worden langzaam aan gebruikt. En de wensen lijken geleidelijk aan werkelijkheid te worden.

Vier generaties op een foto

Bijzonder hoor. Vier generaties op een bank. Van 2 maanden levenservaring tot 87 jaar. Daar hebben we maar gelijk een foto van gemaakt. Dit weekend was het Noah's eerste bezoek aan zijn opa en oma in Dirkshorn. Er zullen er nog vele volgen. De Noord-Hollandse lucht en het hotelletje beviel hem goed.

2e Bezoek consultatiebureau

Zoef zoef. Dat is snel. Er zijn alweer 2 maanden voorbij, dus Noah mocht weer voor de 2e keer het consultatiebureau bezoeken. Hij was 55,5 cm en 5500 gram. De 5'jes waren blijkbaar in de aanbieding vandaag. Ook heeft Noah een paar vaccinaties tegen infectieziekten gekregen. Een cocktailtje tegen DKTP (difterie, kinkhoest, tetanus, polio), haemophilus influenza type b, hepatitus b en pneumokokken is zijn benen in geschoten. Aan zo'n cocktail kun je een lekkere kater overhouden. De komende dagen mag hij dus weer aan zijn weerstand werken.
*Update* De kater viel reuze mee. Geen koorts, nauwelijks last. Eigenlijk geen klachten.

Say cheeeese!

Vandaag hebben we van Noah wat fotootjes laten maken. Eerst een echo van de vetbobbeltjes op zijn rug en wang. Het zag er ook van binnen uit als vetweefsel. Daarna zijn we naar de 'echte' fotograaf gegaan. Die heeft een pasfoto van Noah gemaakt. Eenvoudig was het niet, want mijnheer moest uit zijn middagdutje gewekt worden en had weinig zin om zijn ogen te openen. Dat is wel belangrijk voor een pasfoto die in het paspoort moet. Noah krijgt namelijk zowel een Nederlands als een Indonesisch paspoort. Nu mag het nog. En waarom ook niet? Noah is zowel een Nederlands kaaskopje als een Indonesisch nasibakkertje.

Ziekenhuisbezoekjes

Noah heeft deze week weer aardig wat ziekenhuisbezoekjes achter de rug. Dinsdag naar Leiden om te kijken of mama's keizersnee goed herstelt. Dat gaat langzamer dan verwacht, maar opzich goed. Daarna gelijk door naar Delft. Op verzoek van de kinderarts heeft ook de dermatoloog naar zijn (vermoedelijke) vetnecrose gekeken. Die wil het nog een aantal weken aanzien.
En vandaag zijn we weer naar de kinderarts geweest voor reguliere nacontrole van Noah. Mijnheer was vandaag 5270 gram schoon aan de haak. Dat is weer een halve kilo extra in twee weken! Goed hoor. De kinderarts wil ook nog een extra echo laten maken van de vetnecrose op zijn rug. We blijven dus even de ziekenhuisafspraken in de agenda zetten.
Afgezien hiervan gaat het prima met Noah. Hij glimlacht steeds vaker en probeert op zijn manier mee te zingen met liedjes. Ook kijkt hij je al oprecht verbaasd aan als je een raar gezicht trekt..;-)

Knappe koppie knippen

Volgens Indonesische traditie moet zo'n 40 dagen na de geboorte het haar van de baby geknipt worden. Dat hebben we dus ook bij Noah gedaan. Hij mist nu een paar lokjes van zijn bruinrode donshaartjes. Als we volgend jaar naar opa en oma in Indonesie gaan, zullen we samen met de familie daar de rest van de Indonesische babyceremonies uitvoeren. Dat is wel zo gezellig.

Wipperdewipperdewip

Een cadeautje krijgen is altijd leuk. En wie wil er geen wipstoel? Sinds vandaag heeft Noah er een. Hij keek eerst wat beteuterd maar uiteindelijk zat het toch wel lekker. Vooral de lounge-stand. Voor papa en mama ook wel handig. Dan kan Noah lekker dichtbij blijven tijdens het koken of eten.

Er zijn ook weer nieuwe foto's van Noah's 2e maand.

1e Bezoek consultatiebureau

Als je een maand oud bent, mag je voor het eerst naar het consultatiebureau. De mevrouw daar was tevreden over Noah's groei en ontwikkeling. Het was ons opgevallen dat Noah wel weer een paar nieuwe bultjes had in zijn nek en wang. Zij wist niet wat dit was. Er volgde een doorverwijzing naar de huisarts en uiteindelijk weer naar de kinderarts in Delft. Die constateerde dat het waarschijnlijk vetnecrose is. Kleine vetbultjes. Die had mijnheer ook al eerder op zijn rug gehad. Vetnecrose ontstaat soms nadat een baby een zuurstofgebrek heeft gehad. Het gaat vaak vanzelf weer weg. Gelukkig heeft Noah er geen last van.

Er zijn ook weer nieuwe foto's van Noah. Veel familie van Noah is nu in Schotland voor de bruiloft van zijn oom en tante. Via deze blog kunnen ze toch nog even naar Noah kijken. Helaas is Noah nog te jong om zelf mee te gaan.

Hoera, ik ben een maand!

Jahaa...en Noah doet al best veel. Slapen, drinken, boeren, badderen, beetje tv kijken na de fles en goed het hele huis bekijken op papa's of mama's arm. En af en toe wat fitnessen. Met de benen in de lucht fietsbewegingen maken (met hulp van papa). Of lichte push-ups. En op de buik je hoofd optillen. Dat is al heel wat als je maar een maand oud bent.

Klik hier voor wat nieuwe foto's (week 5).

Al een weekje thuis

De eerste week thuis is al weer snel voorbij. Onze leventjes draaien nu in rondjes van 3 uur waarbij bedje, luier en fles nogal prominent aanwezig zijn. Het lijkt Noah goed te bevallen. Gelukkig bleek maandag bij de controle dat Noah deze week goed was gegroeid. Ruim 200 gram in een week. De nachtvoedingen hebben dus zeker nut gehad. Dat maakt het opstaan voor ons weer iets lichter. En het zien van dat lieve koppie geeft ons natuurlijk ook iedere keer weer een glimlach.

De kraamtijd is echt begonnen

Noah is thuis. Hij slaapt al lekker in zijn eigen bedje en soms in de box. Van de overtocht naar huis heeft hij een behoorlijke jetlag opgelopen. Daarom moeten we hem behoorlijk stimuleren om genoeg te drinken. Hij valt namelijk snel in slaap na een half flesje. We voeden hem ook 's nachts nog extra omdat hij anders te weinig drinkt. * gaap *. We hebben er vertrouwen in dat dat ook wel weer beter gaat worden.

Kijk hier nog voor een paar foto's van deze week.

Noah naar huis!

Het is dan eindelijk zover! Zondag 18 juli mag Noah naar zijn eigen huis! De artsen in Delft zijn tevreden over hem en hebben hem ontslagen. We zijn nog nooit zo blij geweest met een ontslag. We hangen de slingers thuis op en zetten de beschuit met muisjes klaar. Het is een moeilijke periode geweest, maar we hopen dat we nu lekker kunnen genieten samen met het grote kleine mannetje.

Mijn eerste foto's

Nog even wat fotootjes van het lieve kleine mannetje...En kijk voor meer foto's hier, hier en hier.

Kijk mama, zonder slangetjes!

Noah heeft vandaag voor het eerst geen sondes of infuusjes meer. Hij moet het dus nu echt alleen doen. Weer een stapje dichter bij huis!

Hoera, Noah is geboren!

Op 30 juni 2010 zijn wij de trotse ouders geworden van Noah. Het is een flinke jongen van 52 cm en 3716 gram.
Na de geboorte had Noah helaas een problematische start, waardoor een tijdelijke opname in het Leids Universitair Medisch Centrum volgde. Hij is daar ondersteund met zijn beademing. Ook heeft hij daar gevochten tegen zijn glucosetekort. Na een voorspoedig herstel is Noah op 12 juli overgeplaatst naar het ziekenhuis in Delft. Daar moet hij er helemaal bovenop komen. Gelukkig is het een sterk mannetje en gaat het snel beter met hem. We hopen dan ook dat hij snel naar huis mag!