De eerste sneeuw van 2010 is alweer een feit. Noah vond het vreemd. Vanachter het raam kon hij er gebiologeerd naar kijken. Maar buiten liet het hem koud. Letterlijk en figuurlijk. Als hij over jaar of wat zelf sneeuwballen kan maken, zal hij het waarschijnlijk pas gaan waarderen. Noah ontwikkelt zich voor de rest goed. Hij pakt alles vast, lacht veel, groeit goed en brabbelt er op los. Soms gilt hij als een parkiet. Even zijn stembanden testen. Gelukkig slaapt hij nu ook al regelmatig 12 uur achter elkaar door, van 's avonds tot 's morgens 8 uur. Pap eten is nog niet zijn favoriete bezigheid, maar met wat trucjes krijgen we het wel bij hem naar binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.