Het is af en toe heel komisch om Noah met zijn handen bezig te zien. Hij zit ze soms te observeren alsof het wonderen van de natuur zijn. Dat zijn het eigenlijk ook. Hij houdt ze boven zich, strekt z'n armen uit, beweegt zeer geconcentreerd vinger voor vinger en haalt ze dichter en dichter bij zijn ogen tot hij scheel ziet. En dan steekt hij ze weer in zijn mond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.