De eerste dagen met Sarah thuis hadden we ook bezoek van mevrouw Addie. Ze was de kraamverzorgster. Heel aardige mevrouw, die mama en Sarah hielp, maar ook in het huis dingen ging schoonmaken en opruimen. Na een tijdje begreep Noah ook waarom zij er was. Als Noah weer thuiskwam van school, gingen we samen met mevrouw Addie een broodje eten en 's middags een kopje koffie. Op school heeft Noah met papa op beschuit met slagroom en roze en witte muisjes getrakteerd. Trots ging Noah rond met de schaal. Juf Susanne las voor uit een boek over Grote Broer. Toevallig zeg. En als Noah thuis is, kan hij een paar dingen heel goed; zoentjes geven aan zijn zusje. Als hij naar school gaat of thuis komt of even langs de box in de kamer loopt, hij geeft heel veel zoentjes op die bolle wangen van Sarah. Dat hoef je niet te vragen. En Sarah vindt alles goed. Een baby'tje is leuker dan een poes, zei Noah al, want een baby die krabt niet. Een baby of een poes, dat was vorig jaar zijn wens. Mooi dat papa en mama de goede keuze hebben gemaakt.
