Bramen jagen, actief en complimenten

Op school hebben ze het over complimenten gehad. Als je iets goed hebt gedaan, mag je de complimentenketting een tijdje gebruiken. Noah was heel trots dat hij een vallend klasgenootje had geholpen met opstaan. Als beloning had hij de complimentenketting gekregen. Zaterdag zijn we nog op de fiets naar de stad geweest, weer even naar de bibliotheek. Dat was alweer een hele tijd geleden voor Noah. In de sportwinkel heeft hij het zweet op zijn hoofd gesport tijdens het wachten op mama, die op zoek was naar een regenpak. Wat een actieve dag, 's morgens had Noah natuurlijk ook al gejudoot. Dan gaat zo'n appeltaartpunt bij Dudok er wel in met koffietijd. We moeten natuurlijk weer op de fiets terug ook. De volgende dag zijn we weer op de fiets geweest, richting Delft. In het bos zijn we op zoek geweest naar bramen. We hebben twee bekers gevonden, genoeg voor een klein potje jam. Woensdagmiddag is Noah ook nog met mama naar het zwembad geweest. Het ging prima, hij durfde al goed los te zwemmen met zwembandjes. Water in zijn gezicht is niet zo erg meer. Nu nog even wachten op de zwemles.

Krabben behangen?

Vorige week ging Noah behang krabben, nu hadden we krabben thuis. Nee, we gingen de krabben niet behangen. Wel bleven de scharen aan je vingers hangen. Dat was best grappig. Voor een paar euro had mama ze op de markt op de kop getikt. Nee, mama was niet getikt. Noah kon de krabben op hun koppie en rug tikken. Klop klop. Zo dood als een pier. Na een tijdje in de pan. 's Avonds kon Noah het krabbenvlees uit hun schaartjes zuigen. De volgende dag gingen we ook een tijdje naar de pier, de tijd een beetje doden op het strand. Noah ging weer een groot gat graven in het zand. Glimmende schelpen en van die scheermesjes zoeken. En bij de pier op zoek naar krabben. Die waren er niet. Wel waren er veel kwallen. Die glibberige jongens moet je niet op hun koppie en rug tikken. Dat gaat prikken, had Noah al gemerkt.

Behang krabben

Opa moest vorige week plotseling even naar het ziekenhuis voor hartbewaking. Bleek ook bloedarmoede. Gelukkig mocht hij de volgende dag weer naar huis. Om opa en oma even een hart onder de riem te steken, kwam Noah even langs. Zo kon hij gelijk helpen met klussen bij opa en oma thuis. Via facetime had Noah al wel het opengemaakte plafond en de dichtgemetselde geheime deur gezien. Hij wilde graag helpen. Tegen de verwachting in kreeg Noah de smaak te pakken bij het behang krabben. Vol enthousiasme heeft hij een paar uur lang - en de volgende dag weer - met plamuurmes schilfertjes behang getrokken van het wandje. Ook Jacky vond het leuk om te doen. En schroeven losmaken van de plinten. Als een echte Bob de bouwer was Noah op zoek naar de juiste schroevendraaier. En in de schuur lekker timmeren op het werkbankje. Als opa en oma later een nieuw plafonnetje hebben met mooi gestuukte wanden, kan Noah ook zeggen dat hij hieraan heeft meegeholpen.