Betere eter

De vorige Kerst hadden we de hoop dat Noah beter zou gaan eten. Toen was het een hele toer om de lepel bij hem naar binnen te krijgen. Een jaar verder heeft hij grote vordering gemaakt. Hij weigert de hapjes bijna nooit meer. Brood met hagelslag of pindakaas, granenpapje gemixt met vers fruit en 's avonds grof gepureerde haute cuisine van mama en een toetje van papa; hij eet het allemaal. Tot een dikke plofbuik aan toe. Geweldig, vooral omdat we tijden hebben gekend waarbij dat niet vanzelfsprekend was.

Goedemorgen Nederland

Krantje, kopje koffie, relaxed rondlopen in badjas, wie wil dat 's ochtends nou niet? Het ochtendritueel van Noah is best prettig. Hij wordt vaak rond 8.30u wakker, het klokje rond geslapen. Een flinke knuffel, uit het raam naar de vogels kijken en dan het ontbijtje. Tegenwoordig peuzelt hij 's morgens een (half) broodje hagelslag op met een fruitpapje. Tandenpoetsen, brandweerauto rijden, wassen, omkleden en dan kan Noah nog even Bobo en Teletubbies kijken op tv. Dan is het alweer snel koffietijd. Pfoe, gelukkig is het straks weer kerstvakantie. Dan doen we met z'n allen mee.

Het eerste sneeuwvlokje

Afgelopen vrijdag was het dan zover; het eerste sneeuwvlokje is weer gevallen. Het was hier geen dik pak, maar het zag toch eventjes wit. Noah vond het weer interessant. Helaas konden we nog niet met de slee, maar met de laarsjes glijden over een bevroren regenplas was ook leuk. Boeink! Of kleine sneeuwballen gooien in het ijzige slootwater. Pats! Helaas was de sneeuw snel weer voor de zon verdwenen. Nu maar hopen dat de Kerstman ook wat sneeuwvlokjes meeneemt.

Dag Piep!

Sinterklaas was Noah niet vergeten. Hij had voor deze lieve jongen ook wat pakjes meegenomen. De cadeautjes hebben we zondag bij opa en oma uitgepakt. Tot onze grote verrassing kwam Zwarte Piet ook nog langs. Hij klopte op het raam en kwam binnen nog wat extra pakjes en pepernoten brengen. Noah moest er eerst weinig van hebben, maar na een tijdje durfde hij toch samen met 'Piep' (piet) een pakje uit te pakken. Piep was best lief, zag hij ook. Maar ja, daarna moest Piep weer weg, andere pietendingen doen. Dag Piep, tot de volgende keer!

Windkracht 8

De hele week is Noah weer een beetje ziekig geweest. Vergrote amandelen en buikgriepje, zei de dokter. Dit weekend ging het gelukkig weer wat beter. We zijn met de harde wind toch maar even naar buiten geweest. Papa had een grote tas en liet die los op het schoolplein. De wind zorgde ervoor dat de tas rondjes ging vliegen op het plein. Noah vond het prachtig om erachteraan te rennen. Hop! weer de tas in de lucht gooien en rennen maar. Het was lachen geblazen met die harde wind! Hopelijk valt Sinterklaas niet van het dak met die wind. Zaterdag is hij weer bij ons met de boot aangekomen. Zou hij de zwaaiende Noah ook hebben gezien?

Daar is 'ie weer!

Zaterdag was het weer zover, Sinterklaas is aangekomen in Nederland. Noah volgde op tv al de avonturen van 'de club van Sinterklaas'. Spannend hoor, misschien zou de Sint dit jaar helemaal niet naar Nederland komen. Daar was dus niets van waar. Ook opa en oma en Jacky zijn nog langs geweest. Mama was jarig. Jacky had zelfs een cadeautje voor Noah mee; een nieuwe pyjama. 's Avonds heeft Noah voor het eerst zijn schoen gezet. Met wortel erin. Tot zijn grote verrassing was de wortel de volgende dag weg en zaten er chocolaatjes en pepernoten in.

Geen gekeuvel

Helaas kon Noah niet meedoen met het keuvelen op 11 november. Noah had 's avonds koorts gekregen. Hij was de hele week al een beetje ziek in zijn buik. Weinig eten, au, snel moe en huilerig. Soms knapte hij weer wat op, maar dan aan het einde van de middag kwam de man met de hamer weer langs. We gingen dus niet met de lampion lopen. Noah heeft met rode wangen liggend op de bank Sesamstraat en nog wat andere tv-programma's gekeken. Als Noah op de bank ligt, weten wij het zeker; hij is ziek. Weet je wat, we kunnen volgende week ook nog wel met de lampion door de wijk lopen. Noah is toch geen grote snoeperd.

Iets jeg!

Een paar weken geleden was papa's fiets gestolen. "Jaah, papa iets jeg (papa's fiets is weg)!", zei Noah. Hij vond het wel zielig. Papa's hart deed ook 'au', volgens hem. Inmiddels hebben we weer een nieuwe fiets gekocht. Precies dezelfde, dus het is net alsof er niets is gebeurd. Dit weekend hadden we ook nog een probleem met mama's fiets. In het bos kregen mama en Noah een lekke band. "Ja, iets ats (fiets kapot)!". Papa is daarom snel naar huis gegaan en heeft de fiets, Noah en mama met de auto opgehaald. Spannend, want Noah mocht even voorin de auto zitten.

Papa jarig, hiep hiep hoera

Zeg het woord 'jarig' en Noah steekt zijn handen in de lucht. Dit keer waren de hiep-hiep-hoera's voor papa bedoeld. Omdat papa geen cadeautjes had gevraagd, kreeg Noah nu de meeste cadeaus. Dat is een leuke verrassing. 's Middags hebben we nog een rondje gelopen met Noah's nieuwe paraplu. Het hele weekend was nogal regenachtig. De dag ervoor wilde we ook een stuk lopen in het bos, maar zijn we niet veel verder geweest dan onder de glijbaan. Daar hebben we geschuild tegen de regen en wat broodjes pindakaas opgepeuzeld.

Aai wooh uuuuu!

Verwarrend? Noah heeft er geen problemen mee. Mama spreekt meestal Indonesisch met hem en papa Nederlands. Of hij daardoor ook wat later is met spreken, weten wij niet, maar we maken ons er geen zorgen over. Noah begrijpt alles en praat graag. 'Oh ja, die daar!' zegt hij als hij iets graag wil hebben. 'Pisang' is banaan, 'asam' is zuur. Met 'duduk yang tegak' gaat hij rechtop zitten in zijn stoel. En ga zo maar door. Sinds deze week spreekt Noah ook een beetje Engels. "Aai woooh uuuuuu!" zegt hij met een brede glimlach en met zijn handen maakt hij een hartje. I love you, betekent dat. Dat begrijpt iedereen.

Tekenen en onweer

Na het eten vindt Noah het leuk om wat te tekenen. Samen met papa of mama. Hij houdt zijn pen al keurig vast en zijn krassen over het papier zijn steeds gecontroleerder. Vaak tekenen we auto's, vissen of andere beesten. Noah accentueert dan de dingen die hij interessant vindt, zoals de ogen, lampen of banden. Toen we bij oma op bezoek waren, was het echter onweer op papier. De onweer van de nacht ervoor had indruk gemaakt. Noah heeft er slecht van geslapen. "Boem, oma, boem!", heeft Noah wel honderd keer gezegd. Ja, maar nu is de onweer weg, Noah. Als therapie heeft Noah grote donkere wolken getekend.

Hutje bouwen en takken delen

Vorige week heeft Noah in de achtertuin van de Koningin een hutje gebouwd. Met alle dikke takken en palen in het Haagse bos kun je een mooie wigwam maken. Hare majesteit had ze blijkbaar niet meer nodig voor haar kacheltje. Lekker sjouwen en bouwen in de natuur. Noah moet alleen weer leren delen. Vroeger was dat geen probleem, maar tegenwoordig duwt hij andere kinderen vaak weg van zijn speelplekje. 'Weg weg' zegt hij dan. We proberen hem te leren dat het zo niet werkt. Het duurt dan eventjes voordat hij het accepteert. De rest van de week was Noah vaak binnen. Het regende voortdurend. Gelukkig heeft mama nu ook een regenponcho voor hem gekocht.

Schommel en binnenspelen

In het bos of op weg naar de supermarkt, als Noah een schommel tegenkomt, wil hij erop. Schaterlachend door de kriebeltjes in zijn buik gaat hij heen en weer. Vaak wil hij niet meer stoppen. De glijbaan is ook favoriet. Hij klautert via de voorkant omhoog, draait zich om en laat zich weer naar beneden glijden. Deze week heeft Noah echter met name binnen gespeeld. Noah had twee dagen verhoging en later was mama ook een beetje ziek. Gelukkig zorgde Noah goed voor mama. We zijn nu ook lid geworden van de speel-o-theek. Dan kunnen we allemaal leuk speelgoed lenen en later weer omruilen. We kunnen er zelfs een glijbaan lenen.

Het oude leven

Inmiddels is Noah alweer een weekje thuis na de vakantie. Het oude leven is weer opgepakt. Kinderboerderij, speeltuin, supermarkt, met mama op de fiets, alles is weer zoals normaal. Ja, Noah is wel iets wijzer geworden. Hij praat ons wat meer na en zegt nieuwe woorden. Etsjo? Op! (espresso op). Tatoet (ambulance, politie)! Hij eet wat meer brood en hapjes met de pot mee. Hij is wat langer geworden (boven het aanrecht van 90 cm, denken wij). Wat gaat dat snel in een paar weken tijd! Noah gaat zelfs al met papa's schoenen aan de wandel...

Logeren bij opa en oma

Papa en mama waren op vakantie naar Italië. En Noah heeft gezellig bij opa en oma gelogeerd. "Papa weg, mama weg, auto weg", zei Noah regelmatig. Maar het ging prima. We hebben ons allemaal vermaakt, hoewel we elkaar natuurlijk wel misten. Noah kon grapjes maken met opa en oma, met andere autootjes spelen, helpen met afwassen, in de tuin spelen en het jaarlijkse stratenfestival bekijken. En hij zegt nu ook duidelijk 'opa' en 'oma'. Toen we Noah gisteren weer ophaalden, glunderde z'n koppie gelukkig ook weer. Papa! Mama! Auto! Vanavond slaapt hij weer in zijn eigen bedje.

Regenplas

Na een ruime week zonneschijn komt...regen! Zo ook dit weekend. Het liedje 'het regent, het regent, de pannetjes worden nat..." hebben we vaak met Noah gezongen. Ook toonden zijn tekeningen veel regendruppeltjes. Toen de regen was afgelopen zijn we naar buiten gegaan en heeft Noah zich met zijn laarsjes uitgeleefd in de plassen op de stoep. Totdat hij er genoeg van had. Zijn hele broek was drijfnat en hij stond te soppen in zijn laarzen. Thuis gelijk omgekleed. Maar waarschijnlijk toch een koudje gevat, want hij moest 's avonds spugen. Daarna was alles weer goed, hoor.

Spinneman

Het is mooi weer om een web te maken, denken de spinnen vast. Het hangt er vol mee in onze tuin. Noah vindt het maar spannend. Griezelig, maar ook leuk. 'Aatje', noemt hij een spin. Zal wel iets met 'haartje' te maken hebben. Tegenwoordig pakt hij zijn waterpistool en probeert hij de spinnetjes uit hun web te spuiten. Het is zijn favoriete tijdverdrijf in de tuin. Maar als de spinnetjes te dichtbij komen en Noah heeft zijn waterpistool niet op zak, dan is hij weer een held op sokken. Overigens begint Noah inmiddels meer te brabbelen met zijn tong. De letter L is nu uitdagend. Hij struikelt er nog wel eens over en zijn tong komt dan uit zijn mond. Alsof hij een ijsje likt.

Bootje kijken

Een zomerse zondag; richting het strand staan lange files voor een parkeerplek. Wij besloten daarom om met Noah naar de haven te gaan. Bootjes kijken die uitvaren en aanmeren. Meeuwen die een visje zoeken. Ook Noah heeft wat kibbeling gehad. Hij vond het geweldig om over de kade te rennen. Kilometers lang. De volgende dag zijn wij alsnog naar het strand geweest. Op maandag is het lekker rustig daar. Dan kan Noah zonder problemen gaten graven en zand omhoog gooien.

Koffietijd en ramadan

Het is nu ramadan, maar dit wil niet zeggen dat we geen terrasje meer bezoeken. Noah doet ook wel aan vasten, zo tussen zijn ontbijt en koffietijd in. En als papa dan een kopje koffie bestelt, lusten we er ook wel een gebakje bij. Want zoetigheid is goed na het vasten. De calorieën rent Noah er zo weer af. Na periodes van moeilijk eten, gaat overigens het eten bij Noah nu meestal vrij makkelijk. Binnen 10-15 minuten zijn z'n bekers met 180 ml fruit en pap op. Daarna eet of drinkt hij nog wat extra. En het avondeten, meestal ruim 250 gram, eet hij vaak likkebaardend op.

Warme dagen

Het was een lekker warme week voor Noah. Daarom heeft hij veel buiten gespeeld. In de tuin, met het kleine zwembadje en zijn gieter. Tegenwoordig schiet hij ook spinnetjes nat met zijn waterpistool. Eigenlijk vindt hij ze best wel eng. Ook is Noah naar het strand geweest met mama. Gezellig terug in de tram op de grote mensen stoel. Wat Noah ook warm kan maken, is zijn koppige driftbui. Papa zet Noah bij een vervelend voorval in de hoek totdat hij sorry zegt. Deze week duurde het bijna 20 minuten en vele tranen later voordat hij eindelijk zijn excuses aanbood. Zie je wel, met sorry zeggen maak je sneller vrienden. Oh ja, vandaag hebben we met de nieuwe auto een rondje gereden! Met airco.

Autooo!

Hoe vaak zegt Noah 'auto' per dag? Heel veel. Het is een grote hobby van hem. En het woord ligt lekker in de mond. Oto. Otooo! Autoooo! Op de grond en aan tafel speelt hij ermee. Op papier probeert hij ze te tekenen. En buiten of bij het voorraam roept hij ernaar. Hij rent ook altijd enthousiast naar papa's auto toe. Het leuke is dat papa en mama nu ook een andere auto willen kopen. De afgelopen tijd zijn we dus regelmatig bij garages op bezoek geweest en ook Noah heeft samen met ons wat proefritjes gemaakt. Uiteraard bekijkt hij alles ook kritisch. We zijn benieuwd of hij straks ook papa's oude auto gaat missen.

Dagje wesj

In de loop van de week is Noah weer hersteld van zijn griepje en keelontsteking. Hij is wel nog boven op zijn lip gevallen tijdens verstoppertje spelen, maar ook dat herstelde snel. Vrijdag zijn we zelfs naar opa en oma geweest. Ook opa senior hebben we bezocht in het ziekenhuis. De volgende dag was een mannendag; mama was een dagje weg. Noah en papa hebben daarom met zijn tweeën gespeeld, boodschappen gedaan, zijn samen naar de ijzerwinkel en de bouwmarkt geweest en hebben thuis kleine klusjes gedaan. Noah heeft wel meerdere keren 'mama wesj?' gevraagd, maar heeft zich ook prima vermaakt met papa. Natuurlijk waren we de volgende dag toch ook weer blij om met z'n drieën te zijn.

Consultatiebureau bij 2 jaar

Noah had weinig zin in het consultatiebureau. De weegschaal wilde hij alleen samen met mama bezoeken. Langs de meetlat aan de muur wilde hij ook niet. Na veel gekronkel kwamen we uit op 12,3 kilo en 84-85 cm op het timmermansoog. Na een tijdje paniekerig armgezwaai en gehuil van Noah hield de arts het onderzoekje ook voor gezien. Hopelijk werk hij over een half jaar beter mee. Voor de rest is het een warme week geweest. Noah heeft verkoeling gezocht aan zee en in het zwembadje in de tuin (zie foto). Vrijdag heeft hij helaas een griepje gekregen. Koorts, zere keel en verkouden. Toen was het weer een zielig hoopje.

Noah 2 jaar

Hoera, Noah is 2 jaar geworden! 's Ochtends mocht Noah nog bij opa en oma de kaarsjes op de taart uitblazen. En in de middag waren we weer thuis, dus mocht Noah het daar nog eens overdoen. Noah was een goede gastheer en gaf iedereen persoonlijk een borrelnootje in de hand of mond. Hij vond het een hele leuke dag met mooie cadeautjes. Uiteraard met auto's, ook een gouden bal en opa's handgemaakte garage. Papa en mama waren die dag ook blij om Noah na een weekje logeren weer te zien. Hij lijkt nu weer goed te slapen. Minder leuk was dat overgrootopa niet bij Noah's verjaardag kon zijn omdat die deze week in het ziekenhuis was opgenomen. We zullen een gebakje voor hem bewaren.

Huilebalk uit logeren

Pfoe! Het slaapprobleem wilde vorige week maar niet stoppen. Zolang als Noah in bed lag, wakker was en hij papa of mama niet zag, zette Noah het op een huilen. Overdag en 's nachts. Hij werd alleen stil als we bij hem kwamen. Dat is erg vermoeiend. Totaal negeren, aandacht geven, niets leek te helpen. Verlatingsangst? We hebben daarom Noah vanaf maandag laten logeren bij opa en oma. Andere veilige omgeving zonder papa en mama in de buurt. Dat lijkt nu te helpen. We hopen dat hij dit weekend thuis ook weer lekker gaat slapen. Superhelden huilen ook niet.

Een dagje op de hei

Op vaderdag hebben we opa en oma bezocht in een vakantiehuisje op de hei bij Kootwijk. Noah vond het geweldig om daar rond te neuzen. We hebben er een flinke wandeling gemaakt. Met zijn laarsjes door het bos en de zandvlaktes. Achter de bal aan rennen op de hei, mieren zoeken in het zand, langs de paardjes lopen, op de schommel en de trampoline. Dat was spannend! Noah was er flink moe van geworden. Overigens is Noah de laatste week wel erg lastig met slapen. Hij houdt papa en mama behoorlijk wakker met zijn huilbuien 's nachts. Wat er aan de hand is weten we niet. Behalve dat hij aandacht wil. We hopen dat het snel overgaat.

Hapje voor stapje

Sinds Noah klein was, heeft hij moeite met vast eten gehad. Hij kon het niet goed doorslikken en kokhalsde er vaak bij. Na veel geduld, oefening en hulp gaat het langzaam aan steeds beter. Stapje voor stapje gaan de hapjes er beter in. Ja, we pureren het warme eten nog wel voor hem, maar het is al redelijk grof van structuur. Ook eet Noah nu zo - uit eigen wil - ruim een kwart broodje met pindakaas of salami op. Mjum mjum mjum, zegt hij er standaard kauwend bij. Ook hele druiven, stukjes kip of appel zijn inmiddels geen probleem meer voor hem. Dit was allemaal een half jaar geleden nog niet voorstelbaar. Ja, er nog steeds een lange weg te gaan, maar deze vooruitgang is al een pluim waard.

Goed luisteren

Normaal gesproken luistert Noah heel goed naar zijn papa en mama, hoor. Hij helpt met opruimen en gaat netjes zitten als je het vraagt. Ook met winkelen is Noah meestal heel zoet. Belerend schudt hij zijn vingertje heen en weer als een andere kindje iets stouts doet. Maar ja, ook Noah heeft soms een sterk eigen willetje. Het 'Neeneenee' roepen, jengelen of zelfs boos worden gebeurt meestal als we hem moeten storen in zijn spelen of iets af moeten pakken waar meneer zijn zinnen op heeft gezet. Een schepje, een schroevendraaier, ramentrekker of stoffer bijvoorbeeld. Noah is bijvoorbeeld zaterdag samen met papa naar het centrum gewandeld met een stoffer in zijn hand. De stoffer moest mee. Waarom ook niet. Gezellig blaadjes opvegen in het parkje.

Nieuwe zandbak

Nee, het is niet die grote zandbak aan zee. Noah heeft een eigen zandbak voor in de tuin gekregen. Leuk hoor. Om de schepbeweging nog eens goed te oefenen, zijn we vandaag naar het strand geweest. Het was lekker warm weer. Voor het eerst wilde Noah ook zelf met zijn blote voeten de zee in. Brrr, het water was nog best koud. Maar Noah wilde er niet meer weg. Prachtig vond hij het. Met flinke tegenzin, plakkerig van de zonnebrand, limonade en koekkruimels, natte broek en met zand in het haar en tussen de tenen ging Noah weer naar huis. Gelukkig hebben we nu thuis ook een zandbak.

Nu even niet

Vorige week had Noah een eetstaking. Door blaartjes in zijn mond deed eten veel pijn. Hij heeft een nacht koorts gehad. De huisarts kon helaas ook niet veel helpen. We maakten ons toch wel even zorgen, want met licht tandenpoetsen kwam er ook nog wat bloed uit zijn tandvlees. Gelukkig wilde Noah nog wel melk of thee drinken. Hij heeft ongeveer drie dagen op zijn eigen initiatief een melkdieet gevolgd. Hierdoor was hij deze dagen ook vrij lamlendig. Met hemelvaartsdag ging het plotseling weer goed en begon hij weer te eten. De dagen erna hebben we Noah dan ook flink wat appeltaart gegeven om weer op gewicht te komen. Nu is alles weer koek en ei.

Japanse tuin

We zijn gaan kijken in de Japanse tuin in Clingendael. Eén maand per jaar is die open. De buggy moesten we van de portier laten staan. Maar Noah had zijn schepje mee naar binnen gesmokkeld. Er was echter weinig te verbeteren, alles was al spik en span. Dat was zaterdag thuis wel even wat anders. Daar heeft hij alle prut uit de borders in lucht gegooid. Geweldig vond hij het om papa te 'helpen' met tuinieren. Sinds vandaag is Noah echter minder blij. Misschien heeft hij een Japans griepje gevat of misschien komen zijn laatste kiezen door. Hij heeft een zere mond, een blaartje voorin, verhoging en wil bijna niets eten of drinken. Arme jongen. Morgen even naar de huisarts.

Verjaardag van opa sr.

Op bevrijdingsdag is Noah's overgrootopa jarig. Voor de 89e keer. Noah was mee op bezoek naar hem. Mmmh, een lekker slagroomgebakje eten! De doos was net open en Noah zat alweer met zijn vinger in een gebakje. Hij heeft ook met een leuke ballon gespeeld. Noah gooit de ballon door de kamer met flinke krachttermen en gaat er uiteindelijk op zitten. Boem! Weg ballon. Nou ja, toen hebben we maar het gras gemaaid in opa's tuin. Een grasmaaier, emmer en wat gras en Noah is tevreden. Kan hij lekker met het gras in het rond gooien. 'Ja! Ja!' en 'Daar!' roept Noah de laatste week vaak. Met een lange 'a'. Hij bedoelt er weinig mee, maar vindt de klank leuk.

Vrijmarkt op Koninginnedag

Het was een klein paradijs voor Noah; de vrijmarkt in het oude centrum. Op het ene kleedje lag nog leuker speelgoed dan op het andere. Kieskeurig pakte hij de leukste speelgoedauto's eruit. Wow, geweldig! Noah had in het begin nog niet helemaal door dat je ook moet betalen en niet zomaar mag weglopen met het speelgoed. Zijn enthousiasme was groot. De tweedehands spulletjes waren echter goedkoop. Voor iets meer dan een tientje hebben we nu een leuke loopfiets, een stoere brandweerauto met ladder en een mooie gele hijskraan plus nog een paar puzzels. Koninginnedag was helemaal geslaagd voor Noah.

Nog 2 jaar wachten

Deze week zijn we op bezoek geweest bij een basisschool in de buurt. Je moet er tegenwoordig vroeg bij zijn in onze regio. Noah heeft eerst een kopje koffie gedronken bij de schooldirecteur en daarna een rondleiding langs de klassen gevolgd. Al die kinderen! Hij werd er soms wat verlegen van. Maar wel reuze interessant, want er was zoveel te zien. Onze indruk van de school was goed. Voor kinderen met het bouwjaar 2010 waren er nog maar 5 plekken over, dus de volgende dag hebben we besloten Noah maar gelijk in te schrijven. Veel langer wachten leek ons geen goed idee. Ja, Noah mag nog 2 jaar wachten. In 2014 mag hij naar groep 1. Een grote stap voor onze kleine man.

Wat een jochie...

Is het aangeboren of aangeleerd? Duidelijk is wel dat Noah echt van jongensdingen houdt. Auto's. Je kunt er niet omheen. Sinds vorige week ook auto's netjes naast elkaar inparkeren, op een rij zetten of bovenop elkaar stapelen. Stoeien en rollenbollen. Op knopjes drukken. Brandweerman Sam kijken op tv (zie foto). Papa helpen met van alles wat. Zoals de fiets repareren, grasmaaien, ramen schoonmaken. Hij zit er met zijn neus bovenop. Vorige week was Noah bij een vriendinnetje op bezoek. Met een grote frons keek hij naar al dat roze gedoe. Hij vond het meisje wel interessant. En die pluizige knuffelbeer van 1 meter hoog. Die laatste moest het ontgelden en liet hij de hoeken van de kamer zien.

Ongelukjes en peuters

Of het aan vrijdag de 13e lag, weten we niet. Maar dit weekend had Noah geen geluk. Zaterdag sloeg hij iets te enthousiast de deur dicht in de woonkamer. Kaboem! Het glas van de deur brak kapot en de scherven vlogen in het rond. Met de stofzuiger hebben we de glassplinters uit zijn haar moeten verwijderen. De schrik zat erin. Toen we die middag naar de bouwmarkt wilden om een nieuwe deur te kopen, rende Noah als een speer naar de gang. Hij ging iets te snel en slipte onderuit met zijn kin tegen de fietspedalen. Een bloederige schaafwond was het gevolg. Och jee. En zondag sloeg de verkoudheid toe. Hij had een paar dagen geleden zoentjes gegeven aan een snotterig peutermeisje. Eigen schuld dikke bult. Nu heeft mijnheer zelf een loopneus. Nee, het leven van een kleine peuter gaat niet altijd over rozengeur en maneschijn. Oh ja, Noah staat sinds kort op de wachtlijst voor de peuterspeelzaal. Over 8 of 9 maanden is hij aan de beurt.

Paaseitje en pindakaas

Op 2e Paasdag hebben we een eitje beschilderd. Nou ja, vooral de rest eromheen is bekliederd. Een eitje opeten doet Noah ook graag. Hij peuzelt er zo eentje op. Best opmerkelijk, want hij geeft meestal de voorkeur aan sterkere smaken. Deze week was Noah ook voor het eerst met ons mee naar een Chinees restaurant. De kroepoek met chili was daar zijn favoriet. Gebakken kip en vette vis lust hij ook graag. En groentensoep met rundvlees. Eigenlijk alles wat mama maakt. Tja, Noah heeft zowel een Indonesische als Nederlandse tong. Met lunch kijkt hij uit naar pindakaas likken. Of hagelslag. Ook papa's kaas en melk zijn voor hem. En met koffietijd lust hij een paar slokjes koffie. Je zou soms vergeten dat hij nog geen 2 jaar is.

Rennen in het bos

Zo. Noah heeft wel een heel stuk gelopen hoor, vanmorgen door het Clingendaelse bos. Hij vond het heerlijk om daar rond te rennen. Achter de ganzen aan, takjes zoeken en gewoon door het gras racen met z'n laarzen. Ja, we staan er soms versteld van hoeveel hij al kan lopen met die korte beentjes. Thuis loopt hij ook wat af. Zou hij er ook van afvallen? Het is nog steeds geen grote eter en een bekertje leegdrinken is ook niet aan hem besteed. Papa vindt het dus ook geen probleem als Noah wat van papa's bord mee-eet. En af en toe een gebakje met slagroom kan ook geen kwaad. Zo blijven Noah's bolle wangen ook in vorm.

Twee woorden

Noah is laatst begonnen met twee woordjes achterelkaar te spreken. "Auto wesjg!". De auto rijdt weg. Zo af en toe spreekt hij ook een nieuw woordje uit. Vanmiddag was het "wejtjust", oftewel welterusten. De laatste tijd zegt hij ook vaak "jekkah" (lekker) en "odj!" (op/leeg, van bord/glas). Bijna alle andere dingen zijn "atje", "otje", "papa" of "mama". De betekenis daarvan is afhankelijk van de situatie. Zo is een ketting duidelijk "mama" en is een spijkerbroek best wel "papa". Hij lijkt soms nog wat huiverig om nieuwe woorden uit spreken. Hij weet de grotemensenwoorden meestal wel, maar gebruikt nog liever zijn eigen woorden. Tja, waarom zou je ook moeilijk doen met zoveel woorden?

Gieteren in een vijvertje

Vanmorgen hebben we een rondje door het tuincentrum gemaakt. Niet gekocht wat we eigenlijk zochten. Maar wel een leuke kinderbezem voor Noah. Op de kinderboerderij vindt hij het ook altijd leuk om de boel aan kant te vegen. Nu kan dat dus ook thuis. En mama heeft een vijverbak gekocht met waterplanten. Plus een gietertje voor Noah. Tja, dan moet mama natuurlijk niet raar opkijken als Noah met zijn nieuwe gietertje het water weer uit het vijvertje haalt. Zijn mouwen nat, jas nat, broek nat, schoenen nat. Maar wel veel plezier. En alle planten hebben weer genoeg water gekregen van Noah.

Zandmannetje

Een mooie zonnige dag in maart. Een goede reden om naar het strand te gaan. Dat was immers alweer een tijd geleden. Een groot verschil met de vorige keer is dat Noah nu lekker kan rennen over het strand. Met het schepje graven vond hij nog steeds geweldig. En leuke schelpjes zoeken. Zijn graaftechniek is echter nog wat apart. Met een slingerbeweging gooit hij het zand in de lucht, waardoor een flink gedeelte in zijn haar en zijn nek belandt. Thuis hebben we dus het zandmannetje gelijk weer in bad gedaan.

Glazenwasser

Uit het raam naar buiten kijken vindt Noah leuk. Er is immers van alles te zien. Vogels, auto's, fietsers en 's avonds soms de maan. Papa besloot dit weekend om de ramen maar weer eens te ontdoen van Noah's vette vingervlekken en neusafdrukken. Sportief als Noah is, helpt hij daarbij. Als een volleerde glazenwasser ging hij met de trekker van boven naar beneden. Goed hoor! Om vervolgens weer met zijn vieze handen de restjes sop over het raam te verdelen... Het is een schone jongen hoor. Na het eten maakt hij ook graag met een doekje zijn toet en tafeltje schoon. Brandschoon. Hij herhaalt het rustig 10 keer om er zeker van te zijn dat alles echt schoon is. Dat de meeste kruimels en restjes door hem zijn verplaatst naar de grond, vindt hij minder belangrijk.

Taartjesmonster

"Aart! aart!". Tegenwoordig reageert Noah zo enthousiast als hij appeltaart ziet. Mama heeft vorige week een lekkere appeltaart gemaakt. En dat beviel Noah wel. Hij hapt er lustig op los. Afgelopen weekend waren we met opa en oma naar een cafeetje. Ook daar weer appeltaart. Met slagroom. Njom, njom, njom. Lekker met je vingers erin en dan aflikken. En een dag later was er thuis weer wat appeltaart over. Een lekkerder fruithapje kan hij niet verzinnen.

Valentijnsdag

Aan liefde, knuffels en kusjes heeft Noah geen gebrek. Gelukkig maar. Zo ook niet op Valentijnsdag. 's Middags kwamen opa en oma nog langs om wat knuffels te geven. En een kaartje. Niet van een onbekende minnares, maar van opa. Had trouwens best gekund, want als Noah boodschappen gaat doen, krijgt hij heel wat lieve glimlachen van kassadames of toonbankmeisjes. Noah lacht dan vaak met geknepen oogjes en zwaait dan terug. Het is een behoorlijke charmeur. Nog wat anders; thuis hebben we de box maar opgeruimd. Een box is voor kleine baby's. Noah gebruikte deze eigenlijk nooit meer.

Sneeuw en voorzichtig

Vandaag sneeuwde het weer. Noah ging gelijk voor het raam staan kijken. Tja, helaas had papa gisteren de slee alweer opgeborgen. Iets te vroeg. Dus ging Noah maar een rondje lopen met de laarzen aan. Af en toe gleed hij uit, want onder de sneeuw had het geijzeld. Boem! Tja, thuis valt hij ook nog wel eens. Dus blauwe plekken is hij wel gewend. Hij kijkt nog niet echt waar hij zijn voeten neerzet. Maar voor de rest is hij wel voorzichtig. Bij alles wat warm is (of kan zijn), roept hij met een getuit mondje 'au!'; De oven, de radiator, de waterkoker, een kop koffie.

Sleeën door de sneeuw

Gister was het eindelijk zover! De eerste sneeuw van dit jaar kwam naar beneden. Een paar centimeter was genoeg om de wereld om ons heen wit te maken. Een bijzondere ervaring voor Noah. Vanmorgen zijn we dan ook gelijk met de slee op pad gegaan. Vvvrrrroetsj! Noah vond het geweldig. Vooral als we even met de slee gingen rennen of een helling af gingen. Toen we weer thuis waren en hadden gedronken, pakte mijnheer gelijk zijn jas en sjaal weer. "Uiten! Uiten!", zei hij. Oftewel: naar buiten! In de middag hebben we dus weer een rondje gemaakt.

Op en neer

Vorige keer week kon Noah de trap opklimmen. En sinds vrijdag kan hij ook naar beneden lopen. In z'n achteruit, twee handen op de trede en dan langzaam een been laten zakken. Hij doet het graag een paar keer voor. Soms vergeet hij dat hij al beneden is. Hij moet dan zelf ook wel om lachen om zijn beweging. Naast de trap op en neer is Noah ook regelmatig naar de kinderboerderij geweest. De konijnen zijn favoriet, hij rent er regelmatig naar terug. Ook de andere kinderen hebben zijn aandacht. Wat dat betreft is hij heel sociaal ingesteld: hij zegt vrijwel ieder kindje gedag en deelt zijn broodkorstjes of appelschillen.

Trede voor trede

De ontdekkingstocht gaat verder. Nu naar boven. Noah zat altijd netjes bij de onderste trede van de trap te wachten als papa of mama naar boven ging, maar de verleiding is sinds deze week te groot geworden. En zijn benen sterker. Dus hop, hop, hop. Voordat mama en papa het wisten stond mijnheer al bijna halverwege de trap. Vol vertrouwen. Maar naar beneden durft hij nog niet. En naar beneden gedragen worden terwijl je op eigen krachten omhoog bent gegaan, is niet stoer. Dat papa en mama dat niet begrijpen...
Ook in de woonkamer staat Noah nu graag een trede hoger. Op het krukje kijkt hij dan net boven de vensterbank uit. Auto's en voorbijgangers bekijken.

Oorpijn en puzzelen

Het eten en drinken ging weer niet zo goed. En Noah zat tegen zijn hoofd en oren te slaan. Dus Noah is even naar de dokter geweest. Keel- en oorontsteking, zei de huisarts. Hoort bij de leeftijd. Met een neusspray wordt de druk in zijn hoofd minder en gaat het weer beter. Wat wel goed gaat, is het puzzelen. Noah heeft drie houten puzzels met heel veel mooie autovormpjes. Hij kon deze week bijna alle puzzels achter elkaar voltooien. Tientallen puzzelstukjes stopte hij aandachtig in de lege vormpjes. Knap hoor.

Opa 60 jaar

Dit weekend is opa 60 jaar geworden. Abraham plus 10. Noah was erbij om dat te vieren. Hij had de slagroom van opa's taart als eerste aan zijn vingers. Veel geslapen heeft hij niet bij opa en oma, maar dat geeft niet. Dat kan onderweg in de auto en thuis wel weer. Tegenwoordig slaapt hij 's nachts meestal goed door.
Noah vindt het nu ook leuk om zelf uit een beker te drinken. Niet teveel, want dan klotst de inhoud over zijn gezicht heen. Maar laagje voor laagje gaat het goed. Hij is zichtbaar trots als het lukt. En blazen in het water is ook leuk.