Zelfstandig lopen, dat komt later wel. Nu staat Noah nog liever met zijn handen ergens aan vast. Hij kan wel een stukje lopen, maar dan met een krukje of de vuilnisbak voor zich. Die schuift hij dan een paar meter voor zich uit. Tot die ook ergens tegenaan botst. Dan laat hij zich weer veilig op zijn kontje vallen. Kruipen kan Noah wel heel snel. Voordat je het weet staat hij weer voor of tussen je benen. Overal waar jij gaat, wil Noah ook zijn. Papa en mama moeten dus goed oppassen dat ze niet per ongeluk over Noah struikelen. Noah's valkuil is dat hij ook wel eens alle deuren om zich heen zorgvuldig dicht doet terwijl hij er later achterkomt dat papa of mama in een andere kamer zijn. 'Maamaaaa...', klinkt het dan zielig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.