Kruipen en krukje duwen

Zelfstandig lopen, dat komt later wel. Nu staat Noah nog liever met zijn handen ergens aan vast. Hij kan wel een stukje lopen, maar dan met een krukje of de vuilnisbak voor zich. Die schuift hij dan een paar meter voor zich uit. Tot die ook ergens tegenaan botst. Dan laat hij zich weer veilig op zijn kontje vallen. Kruipen kan Noah wel heel snel. Voordat je het weet staat hij weer voor of tussen je benen. Overal waar jij gaat, wil Noah ook zijn. Papa en mama moeten dus goed oppassen dat ze niet per ongeluk over Noah struikelen. Noah's valkuil is dat hij ook wel eens alle deuren om zich heen zorgvuldig dicht doet terwijl hij er later achterkomt dat papa of mama in een andere kamer zijn. 'Maamaaaa...', klinkt het dan zielig.

Lekker fietsen

We zijn weer een beetje mobieler. De fietsenmaker heeft vorige week een mooi fietszitje op mama's fiets gezet. Dus Noah kan nu gezellig mee op de fiets. Heel interessant voor hem. Links en rechts, overal is wat leuks te zien. De langsrijdende auto's blijven hem intrigeren ('auu...to!'). We zijn dit weekend dan ook elke dag met Noah op de fiets weggeweest. Naar de kinderboerderij, voor de boodschapjes en gewoon voor de lol. Bijkomend effect is dat hij lekker slaperig wordt van het windje in zijn gezicht. Zou hij 's nachts ook nog van de fiets dromen?

Druk op de knop

Knopjes zijn er om ingedrukt te worden. Dat is het motto van Noah. Hij pakt daarom graag de afstandbediening, de telefoon en het mobieltje op. Ook op de afwasmachine, oven en magnetron wil hij graag de knopjes indrukken. 'Uit!', zegt hij dan. En dat herhaalt hij nog 10 keer. Ook als het aan is. Op eenzelfde manier gaat het bij de deuren, lades en klepjes. Alles doet hij netjes 'uit!' (= dicht), om het daarna weer open te doen. Hij heeft het er maar druk mee. Vooral als er een piepje, kraakje of lichtje uitkomt. Dat is de wondere wereld van een 1-jarige.

Nu even niet!

De laatste dagen is Noah was lastig met eten en drinken. Hij heeft er meestal geen zin in. Hij zwaait met zijn armen heen en weer, slaat vaak de lepel weg en begint te zeuren of zelfs te huilen. Het enige wat helpt is wat afleiding. Maar soms gaat het ook wel goed. Meestal bij de zelfgemaakte fruit- en groentemaaltijden. Of als hij goed uitgeslapen is. Misschien is mijnheer in de kieskeurige fase beland. Of het komt omdat zijn 8e tandje doorkomt. Of hij heeft last van de zomerblues.

Rodeorijden en grasmaaien

Afgelopen maandag scheen het zonnetje, dus we zochten die dag de belevenissen in de buitenlucht. Eerst naar de kinderboerderij. Noah kon nu naar binnen en - heel spannend - de cavia's, konijnen en geiten aaien. Vreemde beestjes van dichtbij, vond Noah. Het rodeorijden op de wipkip was al minder eng. Zelfs een arm in de lucht was geen probleem voor deze cowboy. 's Middags ging Noah thuis helpen met tuinieren. Hij was gebiologeerd door al dat gemaaide gras. Hij verzamelde het, gooide het weer uit de emmer de lucht in en -hups- weer in de emmer. Ook de grote hark trok hij over het gazon heen. Een cowboy met groene vingers dus.

Weer uit logeren

De vorige keer was het proeflogeren goed bevallen. Dus nu konden papa en mama met een gerust hart Noah nog een keer voor een weekend bij opa en oma laten. Het was weer een feest. Op bezoek bij de paarden, lama's en de ezel op het veldje buiten het dorp. Schommelen in de veranda. Dat is even een vreemd gevoel in je buik! Met samengeknepen oogjes en grote glimlach ging hij heen en weer. En op de driewieler door het huis toeren. Hij vond het prachtig. Brrrroemmm! Dat geluidje kan hij al goed nadoen. De laatste tijd probeert hij steeds vaker woordjes na te zeggen. 'oooooto' (auto), 'uit' (lamp) en 'asj' (gras) zijn nu zijn favoriet.