Koningsspelen, meivakantie en slippen

Op school werd Koningsdag al een weekje eerder gevierd. Nou ja, de koningsspelen. Allerlei spelletjes op het schoolplein en de gymzaal. Noah had zijn oranje tenue aangetrokken en een kroontje gemaakt. Later die week ging Noah ook nog naar de vlindertuin. Vond hij heel leuk. De Monarchvlinder had op zijn schouder gezeten. Best groot, zei hij, maar niet eng. De vlindertuin was cool. Verder had Noah ook nog een paasontbijt op school. Natuurlijk had hij teveel eten gekregen, maar dat maakt niet uit. Hierna was de meivakantie begonnen. Noah is bij opa en oma gebracht, want gaat daar weer logeren. Het weekend was het heel mooi weer en samen zijn we naar de tulpenvelden gefietst. Bij de Keukenhof staan ze vol in de rij, maar hier waren we de enige. Noah zijn eigen crossfiets was mee, maar hij pakt soms ook het kleine fietsje bij oma. Die crosst goed en hij kan er zo lekker mee slippen op de stoep. Noah sprint ermee vandoor en bewondert zijn zwarte remsporen op de nieuwe stoep. Oma houdt haar hart vast dat Noah niet op de stoep onderuit gaat of iemand voor zijn sokken rijdt. Maar ja, hij kan goed remmen.

Insecten, koorts en tafels

Noah mocht laatst een potje met pincet meenemen naar school. Daar gingen ze insecten in het park zoeken. Ook de supermarkt is er druk mee bezig. Daar kun je plaatjes en plaktattoo's met insecten krijgen. Noah is er blij mee. Hij heeft al een lieveheersbeestje en kevertje op zijn arm. Die mag dus ook bijna niet gewassen worden. Buiten hadden we een dode hommel gevonden en papa had die in een potje gedaan. Die was best wel eng om zo aan te raken. Sarah vind het ook best eng, maar tegenwoordig vindt ze ook kleine pluisjes eng. Noah vindt het dan weer leuk om haar wat bang te maken. Zo werkt dat. Dit weekend was Noah helaas een beetje ziek geworden. Hij kreeg wat koorts en voelde wat hoofdpijn. Met wat paracetamol en menthol toverdrank van mama gaat het al weer wat beter, maar maandag is Noah wel thuis gebleven. Gelukkig ging het snel weer beter. Misschien kwam het wel van de vaccinaties die hij laatst had gehad. Daar zou je iets later nog wat bijwerking van kunnen krijgen. Verder probeert papa bij Noah wat tafels erin te stampen. Nee, geen echte tafels. Maar de tafel van 3 en 4. Na 6 x 3, 7 x 3 en verder moet Noah nog lang nadenken. Dan kun je beter ouderwets stampen. Gewoon vaak herhalen. Dat doen we dan ook. Papa zegt dat het nog een soort langzaam modderweggetje is in Noahs hersenen. Hoe vaker hij eroverheen loopt, hoe platter het wordt en sneller het gaat. Tot dat het een snelweg is hij zo alles zelf kan opnoemen. Dat is wel een rare vergelijking.

Vaccinatie en vallen

In het jaar dat kinderen 9 worden, kunnen ze een nieuwe vaccinatie krijgen voor DTP (difterie, tetanus, polio) en BMR (bof, mazelen, rodehond). Zo kreeg Noah ook de oproep om langs te komen. Daar had hij natuurlijk niet echt veel zin in. Met mama en Sarah ging hij naar de grote sporthal. Gelukkig was de mevrouw van de prik erg aardig. Noah mocht van haar hard gillen of schreeuwen. Noah kreeg twee prikken en schreeuwde dan ook naar eigen zeggen alle duiven van het dak. We hebben hier dus geen duiven meer, die zullen naar de Dam zijn vertrokken. De volgende dagen had hij nog pijn in zijn armen. Aanraken mocht eigenlijk niet. Ook zou hij juf vertellen dat hij 'rustig aan moet doen'. Noah kan nog steeds wat kleinzerig zijn. Ook wondjes van bijvoorbeeld judo kunnen soms veel meer pijn doen dan ze doen vermoeden. 'Heeft papa vroeger ook zo'n wondje gehad?', vraagt Noah meestal. Dan komt het vast goed. Noah is nu ook geselecteerd voor een extra wedstrijdtraining van judo op de dinsdag. Hij twijfelt nog of hij hieraan wil meedoen. Gewoon proberen, zeiden we. Ze waren best streng, zei hij. We zien wel of het bevalt.