Zorgzaam, ouders en honkbal

Het is natuurlijk onvermijdelijk, maar een groot gedeelte van Noah's vrije tijd staat in het teken van zijn kleine zusje Sarah. Die heeft soms aandacht nodig. Altijd let Noah goed op. Zodra ze in de buurt komt van klein of breekbaar speelgoed, trekt Noah haar aan haar benen terug. Soms iets te snel, want als Sarah nog niets heeft gedaan hoeft ze ook niet gecorrigeerd te worden. En ja, ook als Sarah niet echt aandacht nodig heeft, dan krijgt ze het wel. Ook Noah knuffelt wat af, heeft grote broer-kleine zusgesprekjes of hij kan zijn kunstjes of grapjes aan haar tonen. Sarah kijkt natuurlijk vol interesse en aandacht naar haar broer. Leuk om te zien. Noah was op school wel geschrokken van sommige verhalen van kinderen waarvan hun ouders uit elkaar zijn. Dat lijkt hem heel ongezellig en zeker niet handig, die apart levende ouders. Hij kan zich dat gelukkig niet goed voorstellen. Het hield hem wel even bezig. Verder hebben we sinds lange tijd weer gehonkbald. Natuurlijk was Noah weer een stukje ouder geworden, dus de bal ging voor zijn gevoel nog hoger en verder dan vroeger.

Oude bewoners, 2e prijs en rapport

Zaterdag hadden we bezoek gekregen van twee broers die vroeger in ons huis hadden gewoond. Tussen 1940 en 1962/63. Dus best een tijdje geleden. Noah vond het ook wel een beetje vreemd, maar het waren aardige mensen. De ene mijnheer was nu 81 jaar en heeft op dezelfde school gezeten als Noah. En had ook nog in zijn slaapkamer geslapen. In de winter was het toen wel koud. En in de oorlog hadden ze weinig eten. Maar nu vonden ze het leuk om weer bij ons te kijken. Verder had Noah nog een judotoernooi. Hij was er wel zenuwachtig voor. Naast papa en mama, kwam Sarah ook voor het eerst kijken. Noah had de 2e prijs gewonnen. Hij was er wel heel blij mee, want die had hij nog niet. Hij was wel een paar keer 1e en ook 3e geworden, maar deze had hij nog niet. Vrijdag had Noah ook nog zijn rapport van school meegekregen. Papa en mama gingen erover praten met juf. Die was eigenlijk heel tevreden. Noah pakt de dingen nu sneller op. Met lezen, schrijven en spellen is hij heel goed bezig en bovengemiddeld. Rekenen heeft hij nog wat moeite mee, dus daar oefenen we verder mee. Maar het is zeker voldoende. Van mama had hij een gouden chocolade-ei gekregen. Goed gedaan!

4e Tand, ijsbal en lezen

Ze vallen er aan de lopende band uit. Inmiddels heeft tand nummer 4 Noah's gebit verlaten. Bedankt voor de afgelopen jaren, leve de nieuwe tand. Nou ja, we moeten dan eerst nog even tegen een gat in het gebit aankijken. Komt goed. Na het herstel van de griep van Noah, was het ook een lekker koude week met min 10 op de meter. Mama had daarom waterballonnen buiten gelegd. Binnen een paar dagen waren dat ijsballen geworden. Noah mocht ze open hakken, want er zat in elke ijsbal een kleine dino verstopt! Binnen is Noah ook lekker actief aan het lezen geslagen. De Donald Duck juniors zijn favoriet. Maar papa haalt af en toe ook wat boeken uit de bieb. Soms zit er een voltreffer tussen, zoals dit keer het boek dat je vooral niet mag openen en waarin je de pagina's niet mag omslaan. Nou ja, dat mag natuurlijk wel, maar dan wordt het monstertje op de volgende pagina telkens een beetje bozer. Dat is erg grappig. Noah heeft het al 20 keer gelezen en 10 keer voorgelezen. Het mooie is dat hij hiermee al laat zien heel goed te kunnen lezen voor iemand halverwege groep 3. Papa en mama zijn trots. Sla dat boek vooral wel open.