Intocht en griepje

Sint en zijn Pieten kwamen zaterdag weer bij ons aan. Noah had zijn pietenpakje weer aangetrokken - het begint wat krap te worden - om hen in sfeer welkom te heten. We waren wat aan de late kant, maar Sint had netjes op ons gewacht om alle kinderen te begroeten. Ook de Pieten - allemaal zwart - waren weer vrolijk en vriendelijk. Gelukkig scheen ook net de zon; een uur voor intocht regende het nog flink. 's Middags kregen we bezoek voor mama's verjaardag, allemaal vriendinnen die kwamen eten en koffiedrinken. Noah weet het al, bij mama's verjaardag komt Sinterklaas. De volgende dagen had Noah helaas een griepje. Hij was al wat vermoeid en lamlendig, maar er kwam zo af en toe ook koorts bij. Zondag en maandag mocht Noah dan ook lekker thuis op de bank liggen, tv kijken en rustig aan spelen. Dinsdag ging het weer beter en kon hij weer naar school, woensdag zelfs alweer naar de judo. Het was zelfs ouderjudo, dus Noah mocht mama op de mat neergooien.

Dag overgrootopa

Vrijdag de 13e is de overgrootopa van Noah op 92-jarige leeftijd overleden. 'Gaat opa nu slapen?', 'wordt hij nog wakker?' en 'waar is de hemel?' zijn dan hele normale vragen voor een jongen van 5 jaar die dit voor de eerste keer meemaakt. Noah ging er goed mee om. Het echte verdriet kende hij niet, hij schakelde snel over op een ander onderwerp, maar hij merkte aan de familie om hem heen dat het allemaal best treurig was. En Noah wilde zo af en toe ook wel even kijken hoe opa erbij lag. Noah heeft ook een paar mooie tekeningen voor opa gemaakt, die in de kist mochten. Zo speelde hij in de gang met Jacky, zo kwam hij weer even binnen om naar opa de Goede te kijken. 'Gaan we vanavond weer naar het feestje?', vroeg hij voor de avond van de condoleance. Want die dag kwamen er veel mensen een hand geven en een ander woord had hij er nog niet voor. Woensdag hebben we samen opa weggebracht. Noah heeft in zijn nieuwe keurige (burgemeesters)pak geholpen met de kist naar de grote grijze auto brengen. Daarna zijn we naar een gebouw gereden waar opa naar de hemel is gegaan. Dag opa.

Judo, voetbal en verlanglijst

Nee, deze enge foto is nog van Halloween. Maar pas wel op als je niet aardig bent tegen Noah. Afgelopen week is hij namelijk begonnen met judo. Daar leert hij om andere kinderen op de grond te gooien. Net zoals politieagenten met boeven doen. Hij vond het minder leuk dat hij zelf op de grond werd gegooid, maar het andere was leuk. Zelf de warming up. Het koprollen ging ook goed. De laatste tijd vindt Noah het voetballen (met papa) ook steeds leuker. Even een balletje trappen naar elkaar of tegen de muur van school aan. We gaan door tot het zweet dik op zijn hoofd zit. Waar Noah ook al erg naar uitkijkt, is de komst van Sinterklaas. De eerste speelgoedfolders zijn al binnen, dus Noah is begonnen met zijn verlanglijstje opmaken. Hij knipt de favorieten uit de folder en plakt ze op de lijst voor Sinterklaas. En de Sint komt ongeveer als mama jarig is, dus daar kijkt Noah dan ook erg naar uit.

Halloween, papa jarig en herfstbladeren

Vorige week was het al begonnen; het was Halloween. Dus Noah kon iedereen bang maken. Hij was geschminkt als een skelet en had een eng skeletpak aan. Een vriendinnetje had gevraagd of hij naar een Iers halloweenfeest wilde komen. Dat kwam goed; lekker dansen en groene limonade drinken. Noah had als dansend skelet zelfs een prijs gewonnen; skelethandschoenen en Draculaschmink. Eind oktober staat daarnaast in het teken van papa's verjaardag. 's Ochtends hadden we tante Marjon en Jacky opgehaald in Leiden. Daar kon Noah nog het ziekenhuis zien waar hij als baby was verzorgd. Opa en oma moesten daar nu ook zijn en kwamen aan het eind van de middag bij Noah langs. Zondag was het ook een mooie zonnige herfstdag. We zijn naar het bos geweest en Noah heeft door heel veel herfstblaadjes gelopen. Ook hebben we heel veel dwarrelende blaadjes naar elkaar gegooid. Je moet er snel bij zijn, want voor je het weet zijn ze weg.