Naar school, logopedie, visjes kijken en Bubu

Vorig week is Noah weer begonnen op school. Hij zit nu in groep 2. Met dezelfde juffen en overwegend dezelfde kinderen. Echt zin in school had hij niet, maar er was ook geen tegenzin merkbaar. De nieuwe kinderen in groep 1 zou hij helpen en troosten, want ja, Noah is nu wel een iets grotere jongen in groep 2. Noah gaat ook al enige tijd naar de logopedie. Daar hebben ze een screening gedaan op zijn taalontwikkeling en uitspraak. Het was allemaal best goed, alleen gaan we nu werken aan de uitspraak van met name de /g/sch/ (nu nog met Limburgse tongval) en soms ook /eu/v/ en /w/. Als hij zijn best doet lukt hem wel, maar niet altijd. Ook het 'verhaaltjes vertellen' kan beter ontwikkeld worden. Is het durf, zin of gewoon leren doen? Want hij kan het wel. Verder is Noah dit weekend nog naar Vlietland geweest. Pootje baden in een meertje met mooie kleine visjes. Ze zwemmen snel weg als je golven maakt. En Noah is naar 'Bubu' en Oom Jan geweest, die waren heel wat jaren getrouwd. Noah vond de Indonesische dansjes mooi, het ijsje lekker en het was erg aardig dat hij een hartjesballon mee naar huis mocht.

Sail en 112-dag

Noah ging woensdag nog een keer met de trein. Nu met papa en mama naar Amsterdam; daar begon de Sail, dus dat betekent veel bootjes kijken. We moesten best wel lang wachten op de grote boten, maar gelukkig had Noah zijn loopfiets mee en was het zonnig geworden. Tijdens het wachten heeft hij 500 rondjes door de plassen gereden op de brug voor de Piet Heinkade. En eindelijk kwamen ze toch, de grote zeilschepen. Achter elkaar. Noah moest alleen soms best wel schrikken van die knallende kanonnen. Gelukkig kwamen er geen kogels uit. De volgende dag was ook spannend. Donderdag was 112-dag! Noah mocht in het park zitten op een brandweer-, politie- en ambulancemotor, jetski en spuiten met een brandweerslang. Heel aardige mensen allemaal, zei hij. Ook zag hij hoe de brandweer een auto open knipte om een slachtoffer te bevrijden en hoe je met een gebroken been per ambulance wordt afgevoerd. Cool!

Trein naar Rotterdam

Als kinderen klein zijn, leren ze dat een trein 'tjoeke tjoeke tuut tuut' doet. Noah was op zijn eerste echte treinreis dan ook erg verbaasd dat de trein van binnen zo stil is. Je hoort alleen een zoem en als je loopt, waggel je een beetje. Met een glunderend hoofd, een railrunner op de kaart en loopfiets mee, vertrok Noah met ons naar Rotterdam. Interessant is ook het fluitje als de treindeuren dicht gaan; priiiet! In Rotterdam zijn we natuurlijk ook naar de Maas gegaan; bootjes kijken bij de Erasmusbrug. Vooral de snelle speedboten en watertaxi's zijn leuk. Op de kade deed Noah ook nog een stoere breakdance act - zoals ze die ook op het plein in Den Haag doen. Je kunt je voorstellen dat Ketelbinkie lekker moe was in de trein terug. Verder was het weer een lekkere vrije week voor Noah; speeltuin, winkelen, fietsen, zwemmen in een meertje en zaterdag nog een verjaardagsfeestje. Het zal straks weer wennen zijn op school.

Strand, ijsjes en Kinderdijk

Met het mooie weer is Noah lekker met mama naar het strand geweest. Niet een, maar wel twee keer. Natuurlijk heeft mama lekker eten & drinken mee. Maar soms kan er ook nog wel een ijsje gekocht worden. Noah vermaakt zich prima met zijn voeten in het water of buik in het zand. Ja, een keer was het plotseling zo warm geworden, toen wilde hij graag naar huis. Dat was prima, thuis in het badje is het ook lekker. Vrijdag was papa een dagje vrij. We zijn toen naar de molens in Kinderdijk gegaan. Ook daar was het plotseling veel warmer dan we dachten. Noah heeft er zelfs twee ijsjes gehad, die snoeperd lustte ook wel wat van papa's ijsje. En 's avonds heeft hij met papa en mama in een Italiaans restaurant gegeten. Nee, hij komt niets tekort. En daarna weer op zijn nieuwe fiets terug naar huis om de calorieën te verbranden. Keurig hoor, Noah kan al 5 km heen en terug fietsen! En als je lief bent, krijg je een ijsje...