zondag 28 juni 2015
Verjaardagsfeestje in de tuin
"Noah wordt bijna 5, he?", zegt Noah al een paar weken. Ja, grote jongens van 5 jaar doen geen kleine jongensdingen meer. Dat is een wereld van verschil. Hij was ook best wel zenuwachtig voor het kinderfeestje van zaterdagmiddag. "Mama, mijn benen zijn de hele tijd aan het wiebelen, waarom is dat?, zei hij. Er zouden ongeveer 10 vriendjes en vriendinnetjes komen. Uiteindelijk was het weer een heel gezellig kinderfeestje in de zonnige achtertuin. Net zoals vorig jaar, maar dan zonder ouders. Ze hebben meer dan genoeg gehad; slagroomtaart, limonade, fruitsate, waterijsjes en chipjes. Plus ontbijtkoek van het koekhappen, want we hebben de oud-Hollandse spelletjes van vorig jaar herhaald. Dus ook met ringwerpen, ballen gooien en de glijbaan. En na een kort intermezzo naar de speeltuin de grote finale; papa met waterballonnen nat gooien. Die avond heeft Noah heel lekker geslapen met zijn nieuwe dinosaurusknuffel...
Labels:
5 jaar,
achtertuin,
dinosaurus,
jarig,
kinderfeest,
koekhappen,
oud-Hollands,
ringwerpen,
taart,
verjaardag,
verjaardagsfeest,
vrienden,
vriendinnen,
waterballon,
wiebelen,
zenuwachtig
maandag 22 juni 2015
Uitleven in het bos en Vaderdag
Afgelopen week heeft Noah naast school nog een paar checks gedaan. In het ziekenhuis hebben ze zijn oren bekeken. Die zaten een paar maanden geleden vrij dicht (tegen doof aan), maar met regelmatig oliedruppels en waterstraaltjes zijn ze toch behoorlijk schoon geworden. Gelukkig is geen ingrijpende behandeling meer nodig. En daarnaast is Noah nog naar de logopedist geweest voor een screening. Die kijkt of Noah's taalbegrip en spraak voldoende is. We wachten het af. In het weekend kon Noah zich weer lekker uitleven in het bos. Met zijn fietsje kon hij honderden keren slippen over de zand- en grindpaadjes in het landgoed De Horsten. Uche uche uche, moest papa van hem zeggen bij de grote stofwolken achter zijn fiets. Op de grote grasweilanden kon Noah lekker rennen (klik voor filmpje) alsof hij een vliegtuig was. Elkaar met hooi bekogelen was ook best lachen. En zondag was het vaderdag! Noah had zijn verrassing al verklapt, maar het was toch leuk en lief. Een zelfgemaakte 'klok' (parkeermeter) voor de auto. Superhandig.
Labels:
bos,
check,
De Horsten,
dokter,
doof,
fiets,
fietsen,
hooi,
logopedie,
logopedist,
oor,
oren,
parkeermeter,
spraak,
taal,
vaderdag,
vliegtuig,
wassenaar,
ziekenhuis
zondag 14 juni 2015
Nederlandse kust en gat in zijn bord
Vorig weekend was weer het eerste weekend in Nederland na de vakantie. Gelukkig was het lekker weer. Eerst waren we al naar de nieuwe kust bij Camperduin en Petten gegaan. We hebben met Jacky een lekker ijsje gegeten in het centrum van Petten. De zondag daarop gingen we een nieuwe, grotere 16" fiets voor Noah ophalen in Voorhout. Hij mag hem pas vanaf zijn verjaardag gebruiken. Vanaf daar hebben we een flink stuk gelopen door het bos bij Noordwijkerhout en zijn we nog naar het strand gegaan in Katwijk aan Zee. Na een lekker patatje hebben we daar gevliegerd met de Batman vlieger die we in Jakarta gekocht hadden. Deze week heeft Noah het gewone leven op school ook weer opgepakt. De eerste dagen duurde het gevoelsmatig wel erg lang voordat mama hem weer kwam ophalen...Maar hij vindt het weer erg leuk om thuis te zijn. En Noah eet opvallend goed. Net alsof hij iets in te halen heeft. Onder de middag 2 broodjes, 's avonds eet hij een gat in zijn bordje en voor slapen nog een banaan toe.
vrijdag 5 juni 2015
Terugreis naar Nederland
Na nog een dagje zwemmen en het centrum van Jakarta bezoeken (suikerspin eten en vliegeren bij Monas!) moest Noah echt afscheid nemen van de familie in Indonesiƫ. Hoe groot zullen de neefjes en nichtjes zijn en hoe groot zal Noah zelf zijn als we de volgende keer weer terugkomen in Indonesiƫ? Gaat het dan nog goed met opa kakek en oma nenek? Hoe dan ook, Noah heeft weer mooie Indonesiƫ-ervaringen erbij. Noah is soms een grote pieper, vindt veel dingen daar eng of vies, maar dat hoort ook bij het op zijn manier dingen leren. Hij heeft ook prachtige dingen gezien, was een sterke jongen met bergen beklimmen, heeft veel mensen gesproken, lekker gespeeld en was heel zoet met de auto- en vliegritten. 'Gaan we nu naar Nederland?' en 'Noah is blij om weer in Nederland te zijn', zei hij regelmatig rond de terugreis. En hij vond het leuk om oma weer te zien op Schiphol. En inmiddels kan Noah trots op de wc thuis poepen - zonder zeuren. De pot is verleden tijd. Een kleine stap voor grote mensen, een grote stap voor de kleine man.
Abonneren op:
Posts (Atom)