Zwarte pieten stijl!

Zwarte Piet was deze week al een paar keer langsgeweest om de schoen te vullen. Maar vandaag meerde de hele boot met Sint en de Pieten aan bij onze kade. Spannend! De hele week had Noah er al naar uitgekeken. En liedjes gezongen. Noah had zijn pietenpak aangetrokken en mocht bij de kade bovenop papa's schouders zitten. Dan kon hij alles goed zien. De Pieten waren lief en zeker niet zo eng meer als vorig jaar. De pepernoten en schuimpjes lekker. En de Sint was best indrukwekkend op zijn paard. Een magisch kinderfeest.

Mama jarig en napraten

"Mama oorbel he?", vraagt Noah. Ja, dat klopt. Mama ziet er extra netjes uit, want ze is jarig. Mooi, vindt Noah. Noah zal extra lief zijn voor mama. Hoe dan? Door aandacht te geven en extra goed te luisteren. Rennen door het huis doet Noah wel eens, maar hij weet dat het niet mag. Als Jacky op visite langskomt en enthousiast is, speelt Noah soms de onschuld. "Rennen mas niet he!", zegt hij dan tegen haar. "Pas op he!". Een politieagentje, dat kan hij soms zijn. Op school schijnt hij ook wel andere kinderen te corrigeren. Met fronzende wenkbrauwen en vingertje omhoog. Ongetwijfeld nageaapt. Tegenwoordig praat hij regelmatig na. Hoort bij de leeftijd. Vrijdag had papa Noah's band van zijn loopfiets per ongeluk opgeblazen. Boem! Noah was er behoorlijk van geschrokken. We hadden gelijk weer een nieuwe gekocht. Hij wilde hij het verhaal maar al te graag navertellen aan de visite. Leuk om te zien hoe enthousiast hij tegenwoordig met het praten is.

Weer thuis keuvelen

Dit weekend hebben we Noah weer opgehaald. Mama's knie is weer redelijk hersteld. Drie weken lang heeft Noah bij opa en oma gelogeerd. Wat aanhankelijk en blij was hij, toen papa en mama er weer waren. "Wil je niet met de auto's spelen?", vroeg papa."Nee, bij papa zitten", was Noah's antwoord. Dat zegt genoeg. Toch heeft Noah het ook weer heel leuk gehad bij opa en oma. Hij is weer een stuk wijzer geworden. En hij praat nog meer. En zingen! Thuis zijn het zoals gewoonlijk de Sinterklaasliedjes. Uit volle borst "Zwarte Piet Wiedewiedewiet!" of neuriënd Zie Ginds Komt De Stoomboot. Gisteravond zijn we ook met de lampion langs de huizen geweest. Het was de eerste keer voor Noah. In het begin lukte het zingen nog niet echt, maar een paar huizen verder zong hij toch al zachtjes over Sint Maarten, koeien met staarten en meisjes met rokjes aan. Het blijft spannend. Die snoepjes, daar is het hem eigenlijk niet om te doen. Hij vergat soms wel eens een snoepje mee te nemen.

Alarmfase nul

Wiiiiieeeeeuww! Ja, de eerste maandag van de maand om 12 uur is het weer raak. Het alarm loeit door het hele dorp bij opa en oma. Noah is met oma is maar even bij de paal gaan kijken waar de sirene aan hangt. Alles onder controle. Oefeningsituatie. Maar op Noah maakt het behoorlijke indruk. Als we 's avonds bellen om te horen hoe het met Noah gaat, maakt de kleine bevelvoerder nog steeds alarmgeluiden. Wiiieuw! Ook op de meeste vragen luidt het antwoord iets met "alarm". Zo heeft ook het gestrande schip bij Petten indruk op hem gemaakt. Noah heeft daar polshoogte genomen. Hij heeft het nog steeds over een scheve boot en rechttrekken met een touw (plus kreungeluiden erbij). Voor de rest gaat het goed. Noah eet lekker veel pannenkoek, yoghurt en zelfs ook spinazie en (een paar) spruitjes bij oma. Dat laatste eten we thuis nooit. Maar op 'vakantie' gaat alles anders.