maandag 28 oktober 2013
Kort weerzien in Leiden
Noah is alweer een week bij opa en oma. Samen door het dorp lopen, naar de markt in Schagen, oma uit oude boekjes laten voorlezen en de gestrande boot in Petten bekijken. Noah vermaakt zich prima. Dit weekend was echter een beetje verwarrend. Opa en oma moesten een dagje naar Leiden en Noah had daardoor een kort weerzien met papa en mama. We spraken af bij het LUMC en gingen lekker met Noah 'sjotola drinten' bij de 'Starbuts'. Na een rondje in mama's rolstoel door Leiden zijn we weer naar huis gegaan. Aan het einde van de middag kwamen opa en oma weer langs om Noah op te halen. Zodra mama weer kan lopen, mag Noah thuis blijven, vertelden we. Aanvankelijk wilde hij niet mee, maar hij begreep het ook wel. Inmiddels is hij alweer voor de tweede week bij opa en oma. Het is daar ook heel spannend, met die harde oktoberstorm.
Labels:
boot,
drinken,
leiden,
logeren,
lumc,
oma,
opa,
storm,
verwarrend,
weerzien,
wind,
ziekenhuis
dinsdag 22 oktober 2013
Noah weer uit logeren
Noah was er al op voorbereid. Mama's tweede knie moet geopereerd worden. En dan gaat Noah logeren bij opa en oma. Hij begrijpt het goed. Dit weekend was het voor Noah daarom ook geen probleem om papa en mama uit te zwaaien. Hij wordt snel wijzer. Dat merkten we vorige week ook. Mama vroeg hem: "waarvoor zijn je ogen?". Noah: "om te kijken". Mama: "en je neus?". Noah: "om te ruiken". Mama: "en je mond?". Noah: "om te eten". Mama: "en oren?". Noah: "om te njonjon". Ha, zo slim waren wij nog niet. Hij sabbelt altijd aan het konijnenoor van zijn dierbare knuffel Njonjon.
Labels:
herfstvakantie,
kijkoperatie,
knie,
knuffel,
konijn,
logeren,
njonjon,
oma,
oor,
opa,
operatie,
wijs
zondag 13 oktober 2013
Paddestoel patsepot!
De herfst is weer begonnen. Noah is druk bezig met eikeltjes rapen en sinds deze week komen er ook zakken kastanjes bij. Het liefst gooit hij deze natuurlijk in het water, maar mee naar huis nemen is ook leuk. Voor in een grote grabbelbak. Gisteren waren we kastanjes zoeken in het bos bij prinses Beatrix. Die vonden we bijna niet. Wel waren er hele mooie paddestoelen. Tientallen. Rood met witte stippen. Op een onbewaakt moment kon Noah het niet laten en schopte er eentje om. "Ja, paddestoel patsepot (kapot)!". Hij schrok van onze boze reactie en zette het op een huilen. Een tranendal in het bos. Bij onze geparkeerde auto vonden we gelukkig nog heel veel kastanjes. Oh ja, deze mijlpaal kunnen we ook afvinken: Noah heeft deze week voor het eerst zijn grote boodschap op de wc gedaan! Trots al een pauw was hij.
Labels:
bladeren,
bos,
eerste keer,
eikel,
Haagse bos,
herfst,
huilen,
kapot,
kastanje,
paddestoel,
patsepot,
poepen,
rood met witte stippen,
tranen,
tranendal,
wc
maandag 7 oktober 2013
(Bijna) een meter lang
Noah had dit weekend nogal wat op zijn bord liggen. Zaterdag zat er zowaar een slak tussen zijn lekkere aardbeien! Dat was best interessant. De slak probeerde telkens het kommetje uit te klimmen, maar daar stak Noah wel een stokje voor. En zondag lag er een grote makreel op zijn bord. Zo'n heeele grote uitgerookte. Mama ging deze een kopje kleiner maken. Was deze vis een meter lang? Neeee, zo groot niet. Noah wel. Op het consultatiebureau vandaag. De vorige keer wilde Noah niet echt meewerken. Dat ging nu iets beter. Hij was iets meer dan 15 kilo zwaar en met spartelen 99 cm. Met een rechte rug misschien wel een meter. De oogtest heeft mijnheer ook goed afgemaakt, alhoewel hij wel een rijke fantasie had bij sommige figuurtjes. De poes leek in de verte meer op een onderbroek (?). Maar ja, dan moest je ook wel een "rare bril" op met een oog dicht. "Nah, bril kapot!". De andere spelletjes waren iets minder vreemd (tekenen, blokkendoos) en voltooide hij zonder problemen. Achteraf zei Noah dat "de mevrouw wel aardig" was. Een beter compliment kun je niet krijgen als arts. Jammer dat ze het niet hoorde.
dinsdag 1 oktober 2013
Schoolfoto en woordenbrij
De schoolfotograaf is op de peuterschool langsgeweest en heeft puik werk afgeleverd. Vijftien kleine peutertjes zitten keurig op een rij en de meerderheid lacht netjes. Noah vond het ook hartstikke leuk. Dat is te zien op zijn eigen pasfoto. Meestal draait hij nu zijn hoofd om en steekt zijn tong half uit, als vreemde mensen hem iets vragen. Of hij is Oost-Indisch doof of zegt niks terug. Is de leeftijd, waarschijnlijk. Soms heel stoer en zelfverzekerd en soms heel verlegen. Toch kan Noah soms praten als Brugman. Dan kan hij geen tien seconden stil zijn. Papa of mama napraten hoort daar ook bij, met name de lastige woorden. Sinaasappel (vond hijzelf een leuk woord). Dlielieliel (driewieler). Saasje (garage). Teelvivie (televisie). Sie sinds tomt de stoomboot. Het is nu bijna niet meer voor te stellen dat Noah begin dit jaar nog terughoudend was met praten.
Labels:
napraten,
oost-indisch doof,
pasfoto,
praten,
schoolfoto,
sinaasappel,
stoomboot,
uitspraak,
uitspreken,
verlegen,
woordenbrij,
zelfvertrouwen
Abonneren op:
Posts (Atom)