Niet coöperatief

De meeste mensen raken gewend aan iets wat ze vaker zien. Zo niet Noah. Hoe vaker hij op het consultatiebureau komt, hoe meer weerstand. "Dokter niet!", zei hij al gelijk bij binnenkomst. Bij de meting van gewicht en lengte gingen de hakken in het zand. Noah was dus gewichtsloos. Bij de arts werd het niet veel beter. Hij had geen zin in blokken stapelen, lijntjes tekenen en een oogtest met één oog. "Noah buiten, jas aan". De arts merkte terecht op dat Noah een probleempje heeft met het uitvoeren van opdrachten. Oftewel, hij moet wat meer doen wat we hem vragen. De arts kon de sessie niet afmaken en we mogen binnenkort nog een keer terugkomen. "Papa niet blij, mama niet blij". Ja Noah, daar moeten we aan werken met jou. Soms moet je iets doen wat je niet leuk vindt. Het leven blijft niet een grote speeltuin. Oh ja, de foto. Die is gemaakt in de Japanse tuin in Clingendael.

Veel nieuwe woorden

Noah heeft de smaak te pakken. Tot ongeveer 2 maanden geleden was hij nog wat huiverig met praten. Bang voor een verkeerd woord. Twee talen thuis. Hij gebruikte vaak zijn eigen woorden. Een beetje tegendraads soms. Maar sinds een tijdje doet hij echt zijn best om 'onze' taal te spreken. Hij gaat met grote stappen vooruit. "Goetemorgen", "dant oe", "ajjebies" zijn woorden die hij al tijden kende, maar nu ook wil uitspreken. Hij gebruikt nu vaak zinnen van 3-4 woorden om duidelijk te maken wat hij bedoelt. "Noah buiten hard lopen?", "planten blij, boom blij, Noah papa helpen tuin!" zijn mooie voorbeelden. We moeten nu echt op onze eigen woorden letten, want mijnheer praat je zo na. Op de boekenmarkt zei hij vorige week: "zoooo, ditte tont!" over een passerende dikke mevrouw.

Loopfiets en step

We hebben hem al een tijdje

thuis staan, maar nu heeft Noah ook de loopfiets ontdekt. Eerst was de fiets iets te groot, dus hij is al lager gemaakt. Toch durfde Noah nog niet. Hij is niet zo'n held met evenwicht en hoogtes. Maar sinds een week of wat maakt hij mooie ritjes met de loopfiets. Zo ook dit weekend langs Vlietland, bij Voorschoten. Leuk langs de paardjes. Bij de speelotheek heeft hij zaterdag ook een step geleend. De step is nog een stapje te ver. We deden tien minuten over 100 meter. Na een tijdje zijn we maar gaan spelen met de bloesem van de Japanse sierkers. Noah vond het fantastisch om papa in te peperen met die roze blaadjes. Zo heeft hij toch nog heel wat calorieen verbrand.

Bevrijdingsdag en snotneus

We dachten dat Noah weer beter was, maar daar kwam de snotneus weer...Het leek wel een waterval. Noah heeft tot nu toe weinig kunnen ruiken van de nieuwe frisse lentedagen. Gelukkig was Noah dit weekend goed genoeg om opa en oma te bezoeken. Opa sr. werd 90 jaar en gaf een feestje. Bij de fanfare ('Lang zal hij leven') deed Noah de handen over zijn oren, maar de kar met taart vond hij reuze interessant. Ook heeft hij zich prima vermaakt met nichtje Jacky; rondjes rennen, de zaal verkennen en buiten in het zonnetje paardebloemen plukken.