Huilebalk uit logeren

Pfoe! Het slaapprobleem wilde vorige week maar niet stoppen. Zolang als Noah in bed lag, wakker was en hij papa of mama niet zag, zette Noah het op een huilen. Overdag en 's nachts. Hij werd alleen stil als we bij hem kwamen. Dat is erg vermoeiend. Totaal negeren, aandacht geven, niets leek te helpen. Verlatingsangst? We hebben daarom Noah vanaf maandag laten logeren bij opa en oma. Andere veilige omgeving zonder papa en mama in de buurt. Dat lijkt nu te helpen. We hopen dat hij dit weekend thuis ook weer lekker gaat slapen. Superhelden huilen ook niet.

Een dagje op de hei

Op vaderdag hebben we opa en oma bezocht in een vakantiehuisje op de hei bij Kootwijk. Noah vond het geweldig om daar rond te neuzen. We hebben er een flinke wandeling gemaakt. Met zijn laarsjes door het bos en de zandvlaktes. Achter de bal aan rennen op de hei, mieren zoeken in het zand, langs de paardjes lopen, op de schommel en de trampoline. Dat was spannend! Noah was er flink moe van geworden. Overigens is Noah de laatste week wel erg lastig met slapen. Hij houdt papa en mama behoorlijk wakker met zijn huilbuien 's nachts. Wat er aan de hand is weten we niet. Behalve dat hij aandacht wil. We hopen dat het snel overgaat.

Hapje voor stapje

Sinds Noah klein was, heeft hij moeite met vast eten gehad. Hij kon het niet goed doorslikken en kokhalsde er vaak bij. Na veel geduld, oefening en hulp gaat het langzaam aan steeds beter. Stapje voor stapje gaan de hapjes er beter in. Ja, we pureren het warme eten nog wel voor hem, maar het is al redelijk grof van structuur. Ook eet Noah nu zo - uit eigen wil - ruim een kwart broodje met pindakaas of salami op. Mjum mjum mjum, zegt hij er standaard kauwend bij. Ook hele druiven, stukjes kip of appel zijn inmiddels geen probleem meer voor hem. Dit was allemaal een half jaar geleden nog niet voorstelbaar. Ja, er nog steeds een lange weg te gaan, maar deze vooruitgang is al een pluim waard.

Goed luisteren

Normaal gesproken luistert Noah heel goed naar zijn papa en mama, hoor. Hij helpt met opruimen en gaat netjes zitten als je het vraagt. Ook met winkelen is Noah meestal heel zoet. Belerend schudt hij zijn vingertje heen en weer als een andere kindje iets stouts doet. Maar ja, ook Noah heeft soms een sterk eigen willetje. Het 'Neeneenee' roepen, jengelen of zelfs boos worden gebeurt meestal als we hem moeten storen in zijn spelen of iets af moeten pakken waar meneer zijn zinnen op heeft gezet. Een schepje, een schroevendraaier, ramentrekker of stoffer bijvoorbeeld. Noah is bijvoorbeeld zaterdag samen met papa naar het centrum gewandeld met een stoffer in zijn hand. De stoffer moest mee. Waarom ook niet. Gezellig blaadjes opvegen in het parkje.