Cadeau voor papa

Papa is jarig geweest. Noah had geoefend met kaarsje blazen en zijn handen omhoog bij het hiep-hiep-hoera, maar was het op het moment zelf weer 'vergeten'. Het was leuk om de interactie tussen Noah en zijn jongere nichtje Jacky te zien. Echt samen spelen doen ze nog niet, maar ze prikken elkaar wel regelmatig met een vinger. 's Middags heeft Noah zich weer op en top vermaakt met het bezoek van opa, opa senior en oma. Ze konden zien hoe goed Noah al kon lopen. Die vooruitgang is de afgelopen week heel snel gegaan. Elke dag kon hij weer iets beter en verder lopen. Dat was het mooiste cadeau voor papa.

Filmpjes van de wandelvierdaagse

Noah's eerste stapjes hebben we op film gezet. De eerste vier dagen dat Noah lopend het huis doorgaat zitten erop. Geen tekens van vermoeidheid of blaren, maar nog volop enthousiasme! Hij is vastbesloten door te lopen! We schakelen over naar beelden van dag 1, dag 2 en dag 4:

Hoera, Noah begint met lopen!

De afgelopen weken kon Noah al 3 of 4 stapjes achter elkaar zetten. Dan liet hij zich toch weer vallen. Een kwestie van zelfvertrouwen. De laatste dagen kwam het in een stroomversnelling. Er kwam telkens een stapje bij. Vandaag was het dan zover, hij liep zelfstandig door de keuken en kamer heen! Meer dan 10 stappen achter elkaar. Bravo! Nog slingerend en waggelend, maar hij was er zelf ook tevreden over en gaf zichzelf applaus. En terecht.
Op de foto zie je Noah na een bezoekje aan de kinderboerderij. Helemaal uitgeput. De koudere wind en de indrukken van de geitjes maken hem lekker moe.

Boswandeling

Rond deze tijd van het jaar zijn de kleuren in het bos weer prachtig. En de bladeren knisperen zo lekker. Tijd voor een boswandeling. Noah vond het heel interessant. Het was mooi weer, dus we hebben hem op de grond tussen de bruinrode bladeren gezet. Met het rode namiddagzonnetje zag het er echt herfstachtig uit. We zouden vandaag eigenlijk op verjaardagvisite gaan, maar omdat Noah voor de tweede keer last had van de rodehond, bleven we maar thuis. Om het risico op besmetting te beperken. Het rodehondje ging nu maar lekker wroeten tussen de blaadjes. Of 'aadjes', zoals Noah zegt.

Beeldspraak

Rond Noah's etenstijden kijken we vaak in boekjes. Plaatjes kijken. Hij blijft ze interessant vinden. De laatste dagen doen we zoekspelletjes. Waar is de hond? En poes? De schildpad? De helikopter? De trein? Tot onze verbazing wijst hij bijna alles zonder probleem aan. Hij weet precies wat we bedoelen. Terwijl hij de meeste dingen zelf nog een ander woord geeft. Om een beetje te kunnen variëren in de boekjes zijn we vandaag maar lid geworden van de bibliotheek. Tot zijn 18e mag Noah gratis lenen.

Rodehond?

Waarschijnlijk heeft Noah last gehad van een lichte vorm van het rodehond (rubella) virus. Hij was enkele weken geleden gevaccineerd voor bof, mazelen en rodehond (BMR). Na twee weken verschenen de gevolgen: rode vlekjes op zijn buik, rug en nek. Ze jeukten licht. Dat verklaart ook de snotneus, koorts en lamlendigheid van vorige week. Inmiddels zijn (na een paar dagen) de vlekjes weer bijna weg. We zijn met het mooie weer van afgelopen dagen dan ook weer lekker naar buiten geweest. De rodehond uitgelaten.