Krrroepoek eten

Sinds deze week heeft Noah de kroepoek ontdekt. Tijdens het avondeten van papa en mama moet Noah meestal even wachten en toekijken, dus zo'n tussendoortje is dan een lekkere en leuke afleiding voor hem. Krjoek krjoek, hij smikkelt het lekker op. De prelogopediste vond het ook een goed idee om Noah wat beter te leren eten. Hij had altijd moeite met het eten/doorslikken van vast voedsel en moet beter leren kauwen. Die knisperige stukjes kroepoek zijn dus ideaal om te oefenen.

Herfstverkoudheid

Tja, het heerst weer. Dus een bezoekje aan het consultatiebureau betekent dan ook dat Noah een paar dagen later met een natte neus rondloopt. Verkouden. Dat verklaart ook waarom hij de afgelopen dagen geen zin had in eten: een zere keel en suf hoofd. Noah knijpt in papa's en mama's neus alsof hij wil testen of hij de enige is met een snotneus. Het enige wat wij kunnen doen is Noah een beetje vertroetelen. En geduldig zijn als hij jengelt. Gelukkig is het allemaal niet zo heftig en gaat het na een paar dagen alweer wat beter. Op de foto is hij alweer lekker met een bakje yoghurt aan het prieken.

Consultatiebureau bij 14,5 maand

Noah bleek vandaag op het consultatiebureau 11,0 kilo zwaar te zijn en 79 cm lang. Dat is weer prima op het gemiddelde. De prikken leverde weer de nodige tranen op, maar het zijn voorlopig (tot zijn 4e jaar) de laatste prikken. Voor Noah's problemen met het slikken van stukjes vast voedsel krijgen we binnenkort hulp van een (pre)logopediste.
Noah's favoriete tv-programma is Uki. Deze korte tekenfilmpjes met het vrolijke gele figuurtje weten hem vaak van begin tot eind te boeien. We kijken ze vaak voor het avondeten op tv of anders op de laptop (zie foto).

Kermis in de regen

Het is najaarskermis. Leuk om eens te kijken, dachten we. Noah is gek van lampjes en muziek. Op de kermis hebben ze daar geen tekort aan. Hij keek inderdaad zijn ogen uit naar alle knuffels, lampjes, draaimolens en *tuut-tuut-piieeuw* happertjes. Helaas overwegend vanuit de buggy achter een regenhoes. Want het was hondenweer geworden. Papa en mama vonden daardoor één rondje over de kermis wel genoeg. De oliebollen hebben we lekker thuis opgesmikkeld. Het is buiten ook een stukje frisser geworden, dus we hebben de volgende dag gelijk een nieuwe winterjas voor Noah gekocht. De herfst is al bijna begonnen.

Stratenfestival

Lichtjes, versierde huizen, markt en straatartiesten. Dat is stratenfestival in het dorp bij opa en oma. Leuk voor Noah om daar eens te kijken. Hij vond met name de muziek prachtig. Kijken bij de zweefmolen, bij het dweilorkest en de andere bands: zijn lichaam schudt enthousiast heen en weer op de muziek. En hij klapt regelmatig in zijn handen. Noah heeft ook even gezeten op een echte chopper (motorfiets). Geweldig, maar op de driewieler van opa en oma was net zo leuk.

Suikerfeest

Afgelopen week was het weer suikerfeest. Voor Noah geen bijzondere hapjes, maar wel wat cadeautjes. Een mooie nieuwe bal, puzzel en wat leuke auto's. Vooral dat laatste valt in de smaak. 'Auto! Broem broem', zegt hij dan enthousiast met getuite lippen. Op visite bij mensen vindt Noah in het begin nog wat vreemd. Hij kijkt eerst de kat uit de boom, wil liever geen handje geven en is erg aanhankelijk bij papa of mama. Na zo'n kwartiertje wordt hij wat losser. Dan schuift hij wat rond en gaat wat spelen met zijn auto's of blokken. En hij gaat natuurlijk op zoek naar alle knopjes en schakelaars in de buurt. Aan het eind durft hij vaak wel weer een kusje of handje te geven aan de mensen. En even zwaaien natuurlijk.